‘Melkveehouder hoeft sleufsilo’s niet af te breken’

Den Haag – Een melkveehouder in Weerselo hoeft niet bang te zijn dat de gemeente Dinkelland, waar Weerselo onder valt, hem binnenkort verplicht zijn sleufsilo’s af te breken. Tot dat oordeel kwam de Raad van State deze week.

Eind oktober 2013 had een buurman de gemeente verzocht handhavend op te treden. Volgens de eisende partij hadden de silo’s nooit op die plek gebouwd mogen worden.

De melkveehouder valt met zijn bedrijf onder het bestemmingsplan ‘Weerselo Kern’, dat bestemmingsplan stond toe dat op het perceel buiten het bouwvlak sleufsilo’s werden gebouwd. Dat was toegestaan omdat hier de functieaanduiding ‘specifieke vorm van agrarisch – bouwperceel grondgebonden agrarisch bedrijf’ (sa-ab) aan was toegekend. Echter had de melkveehouder de sleufsilo’s pas gebouwd nadat de Raad van State in een andere zaak het bestemmingsplan had vernietigd voor zover het de functieaanduiding ‘sa-ab’ betrof.

In maart 2014 had de gemeente Dinkelland de eis van de buurman ongegrond verklaard, waarop deze naar de rechtbank stapte die vervolgens de buurman in juni 2014 in het gelijk stelde.

Tegen deze beslissing van de rechtbank Overijssel stelde het college van Dinkelland hoger beroep in. Volgens het college had de rechtbank miskend dat ten tijde van de besluit in maart 2014 er concreet zicht was op legalisatie van de sleufsilo’s. Want op hetzelfde moment van het besluit was een ontwerpbestemmingsplan ter inzage gelegd waar opnieuw de functieaanduiding ‘sa-ab’ was opgenomen voor het betreffende perceel.

In tegenstelling tot de rechtbank stelt de Raad van State dat in het nieuwe ontwerpbestemmingsplan de sleufsilo’s wel zijn toegestaan. Volgens de Raad is het bestemmingsplan voor wat betreft de aanduiding ‘sa-ab’ destijds vernietigd wegens een zorgvuldigheidsgebrek. Dat staat echter niet in de weg dat dat gebrek hersteld kan worden en dat opnieuw de functieaanduidiong ‘sa-ab’ aan het perceel toegekend kan worden. De Raad is van oordeel dat de rechtbank ten onrechte ervan uitging dat er geen concreet zicht op legalisatie bestond. De uitspraak wordt vernietigd.

Het hoger beroep van de gemeente Dinkelland is daarmee gegrond verklaard.