‘Dijksma mist kans voor natuur bij invulling GLB’

Den Haag – De Nederlandse invulling van het gemeenschappelijk landbouwbeleid is een gemiste kans.

Dat oordeelt algemeen directeur Johan van de Gronden van het Wereld Natuur Fonds. Staatssecretaris Sharon Dijksma had met de nationale invulling een extra impuls kunnen geven aan de instandhouding of bevordering van de biodiversiteit in het agrarisch landschap, zegt  Van de Gronden. “Maar wat ze nu doet, is gerommel in de marge.”

Van de Gronden sprak donderdag op uitnodiging van de vaste commissie voor Economische Zaken van de Tweede Kamer naar aanleiding van de door staatssecretaris Dijksma  uitgebrachte natuurvisie. Volgens Van de Gronden is in de laatste decennia een heel groot deel van de soortenrijkdom in het agrarisch landschap verloren gegaan. Hij vindt dat er veel meer moet gebeuren aan het kwaliteitsherstel van de biodiversiteit in het agrarisch gebied. En dat kan samen gaan met steun aan de boeren. “We raken in de komende tien jaar een derde van de boeren kwijt. Straks hebben we meer lege agrarische gebouwen dan kantoren in dit land.  Daar ligt een kans voor de staatssecretaris. Ze krijgt van Europa de ruimte iets te doen.”

Van de Gronden begrijpt niet dat het ministerie nauwelijks vergoedingen uittrekt voor landschapselementen, die kunnen aan de versterking van de biodiversiteit. “Het gaat om de patrijs, de veldleeuwerik, de grutto. Die soorten gaan ons aan het hart en die gaan ook de boeren aan het hart”, aldus Van de Gronden, die er voor pleit om het rijk de regie te laten houden in het natuurbeleid en de verantwoordelijkheid daarvoor niet bij de provincies te leggen. Marieke van de Werf, directeur van Landschapsbeheer Nederland sloot zich deels aan bij Van de Gronden. Ook zij sprak haar verbazing er over uit dat boeren in de GLB-invulling geen enkele vergoeding krijgen voor  landschapselementen.

De Groningse hoogleraar ecologie Han Olff betoogde bij dezelfde hoorzitting dat de Nederland eigenlijk geen plaats biedt voor grootschalige landbouwproductie. “Die verplaatst zich naar Frankrijk en Polen. Dan kunnen we van Nederland een kennisland maken waar we grootschalige natuurgebieden kunnen hebben.” Volgens hem heeft het verleden bewezen dat de landbouw  niet de verantwoordelijkheid heeft kunnen of willen nemen voor duurzaam ondernemen zonder de aantasting van de natuur.