‘RIVM-rapport is grabbelton’

Een grabbelton met honderd procent kans op prijs. Dat is het RIVM-rapport over de relatie volksgezondheid en veehouderij dat gisteren is verschenen.

Wie toch al kritisch was over veehouderij en argumenten zocht voor beperking daarvan, vindt materiaal te over. Zo is er een verhoogde kans op longontsteking in de buurt van pluimveehouderijen, hebben mensen met COPD die bij veehouderijen wonen extra last van hun ziekte en leidt de ammoniakuitstoot uit de (rund)veehouderij tot een verhoogde hoeveelheid fijnstof in de lucht, die ook weer schadelijk is voor de gezondheid.

Dus klinkt de roep om inkrimping van de veestapel en om een bovengrens aan de aantallen dieren per bedrijf. Het gaat er makkelijk in, maar dit is te simpel. Los je problemen met pluimvee op door de aantallen varkens per locatie in te perken? Los je de ammoniakuitstoot het effectiefst op door het aantal koeien te verminderen? Aanpassing van de houderij is effectiever. Een andere nuancering vormen de positieve effecten die er ook zijn, zoals minder astma en allergie, en minder gevallen van COPD.

De problemen die dit onderzoek aantoont, verdienen gerichte aandacht. Een eenzijdige focus op aantallen dieren is niet effectief, krimp is niet de panacee. De Q-koorts en de antibiotica zijn even afschrikwekkend als hoopgevende voorbeelden. Beide problemen zijn doelgericht aangepakt. Mét positief resultaat.