‘Crisisgevoel neemt toe’

Hoe slecht moet het gaan voordat je het woord crisis in de mond mag nemen?

Hoe erg moet het zijn voordat je het woord crisis in de mond mag nemen? Dat de varkenshouderij in crisis-stemming is, werd in de loop van vorig jaar steeds duidelijker. Toen was het in melkveeland nog hoera. Nu is ook daar de stemming drastisch veranderd. De melkprijs zakt maar door, de eerste notering onder de 20 cent is er al – in Duitsland.

Moment van koeien wegdoen nadert voor intensieve bedrijven

Vandaag meldt Boerderij dat voor de intensieve bedrijven het moment nadert om koeien weg te doen. Het is bij prijzen onder de 22 cent voordeliger om maar even niet te melken. Een ongekende situatie, die de evenknie is van het niet insemineren van zeugen, het leeg laten van tomatenkassen of het vergisten van onverkoopbare uien. Het is in een ongereguleerde markt feitelijk de enige vorm van sturing.

Crisis, maar geen algemene acute noodsituatie

Crisis? Ja, in de zin van een periode van economische neergang. Maar een acute noodsituatie kun je het, tenminste in de melkveehouderij, nog niet noemen. In de akkerbouw overheerst dat geluid ook niet. Akkerbouwers hebben meer te kiezen, en dus meer grip op hun eigen situatie. Dat geeft, ook bij slechte prijzen, toch een ander gevoel. En crisis is vooral een gevoelskwestie.

Onderzoek onder varkenshouders in Twente toont aan hoe fnuikend het voor mensen is om langdurig op het randje te bungelen.

Rabobank voorziet herstel melkprijs

Belangrijk is hoe lang het dal duurt. Er zijn gelukkig lichtpuntjes. Rabo-directeur Ruud Huirne voorziet herstel van de melkprijs, eind dit jaar. Dit is geen garantie; het huidige dal is ook onverwacht diep. Maar het is alvast iets.