‘Nationale steun linke soep voor Nederlandse boer’

De Europese veehouderij maakt moeilijke tijden door. Politici breken zich het hoofd hoe ze kunnen helpen. Dat maakt heel wat creativiteit los. Maar niet elk plan is een goed plan.

Europarlementariër Annie Schreijer-Pierik (CDA) pleit ervoor om een Europees crisispotje te besteden aan de varkenshouderij-in-nood. Dat oogt heel sympathiek, maar er zit een belangrijke keerzijde aan. Het gaat om een fonds dat jaarlijks wordt gevuld uit de pot voor inkomensondersteuning voor boeren. Dit is ingesteld om onevenredige gevolgen van plotselinge crises af te dempen. Wordt het geld niet gebruikt, dan gaat de €440 miljoen die er in zit, mee in de inkomenstoeslagen. Besteding van dit geld aan varkenshouders gaat dus rechtstreeks ten koste van de uitkering aan andere boeren, zoals akkerbouwers, druiventelers en olijfolieproducenten. Vraag is of die daar blij mee zijn.

Crisis is structureel

Vraag is ook of de huidige crisis in de varkenshouderij wel past bij de bedoeling van dit potje. Die crisis is namelijk structureel. Voor eurocommissaris Phil Hogan was dat tot nu toe reden om dit geld niet te willen besteden aan de varkenshouderij. Zelf kwam hij maandag met een ander, zij het nog discutabeler idee: verhoging van het steunbedrag dat lidstaten zelf aan hun boeren mogen geven.

Ook dit klinkt sympathiek. Voor wie in acute geldnood zit, is elke steun welkom. Maar ook dit cadeau heeft een giftig randje: niet elk land gaat de eigen boeren evenveel ondersteunen. Nederland zal het niet doen, Frankrijk wel. Zo ontstaat een ongelijk speelveld en zijn we per saldo nog verder van huis.