Boer zijn (7): Maatschappelijk verantwoord boeren

Hoe we boeren, bepalen we niet zelf. Dat wordt voor ons gedaan door de maatschappij en de wetenschap.

De overheid vertaalt onze manier van boeren in regels. Net zoals de bedrijven, die onze producten afnemen.

Eerst de maatschappij. Die bepaalt hoe wij omgaan met natuur, milieu en dierenwelzijn. Natuurlijk bestaat er bij ons een sterke tegenzin tegen die bemoeienissen. Wij willen baas zijn op ons eigen bedrijf. Doen wat wij verantwoord vinden. Maar zo werkt het niet meer. We kunnen ook kiezen om te volgen. Het verleden toont dat dit verstandig kan zijn.

Nu is het scharrelei gangbaar

Voorbeelden genoeg van veranderingen, waar wij ons tegen verzetten, maar die er toch kwamen. Neem de scharreleieren. Toen die jaren geleden door de dierenwelzijnsorganisaties werden gepromoot, deden we dat lachend af. Wij wisten het wel beter. De consument wil een goedkoop ei, dus hielden we de kippen in kooien en zorgden dat de prijs laag bleef. Nu is het scharrelei normaal en heeft zelfs de goedkoopste super het in haar basisassortiment.

Weidemelk, omdat de consument het vraagt

Dan de nertsen. We wonnen de eerste slag, maar lijken nu te verliezen. Bestrijdingsmiddelen zijn we gewasbeschermingmiddelen gaan noemen, maar de mogelijkheid om ze te gebruiken worden steeds meer beperkt. Vergeet niet de koeien in de wei. Veel boeren spartelen nog hopeloos om hier onderuit te komen. Gegarandeerd dat we over, zeg maar, twintig jaar vooral weidemelk produceren. Niet omdat het beter is, maar omdat de consument het vraagt.

Maatschappelijk acceptatie wordt richtlijn

Te veel voorbeelden zijn er om in deze blog te noemen. Maar of we willen of niet, de leidraad wordt maatschappelijke acceptatie. Daarnaast bepaalt de wetenschap het. Zo kunnen we niet om klimaatverandering heen. De wetenschap bewijst en als boeren ervaren we het. Wij kunnen een snede meer maaien dan vroeger. De opwarming van de aarde speelt daarbij zeker een rol. Dat wij mede veroorzaker van zijn is een vervelende bijkomstigheid. Dat fosfaat bepalend is voor onze groei hadden we nooit gedacht.

Boeren worden minimaal gangbaar duurzaam

Conclusie: boeren moeten wel mee met de gewijzigde inzichten van de maatschappij. De overheid stelt de regels vast op basis van deze beweging en de resultaten van de wetenschap. Onze coöperaties en ook de particuliere afnemers van onze producten zetten daar nog regels bovenop om de consument, onze klant, te behagen.

Zo veranderen we allemaal mee, wat we er zelf ook van vinden. Wat dat betreft is er geen keuze meer. We worden minimaal allemaal gangbaar duurzaam.