‘Tien jaar Thieme: onmenselijke waarheden’

Met priemende ogen keek ze me recht aan. Je zou er bang van worden. Het fanatisme spatte eraf. Gelukkig was het op televisie, waar aandacht werd besteed aan tien jaar Partij voor de Dieren in de Tweede Kamer.

Thieme keek recht in de camera en verkondigde haar onmenselijke waarheden.

Want dat zijn het toch, als je geen antwoord durft te geven op de vraag: “Wie zou je redden als er een mens en een hond in een brandend huis zijn achtergebleven?” Marianne bleef erbij dat ze beide zou willen redden. Toen de verslaggever aanhield dat ze moest kiezen, kwam ze tot de uitspraak dat zij mens en dier op dezelfde hoogte plaatst. Zij zou dus niet de mens als eerste gaan helpen.

Ik was er even stil van. Deze uitspraak, met de fanatieke blik in haar ogen, maken haar gevaarlijk. Het maakt ook duidelijk dat ze geen enkel gevoel heeft voor het leed dat ze bijvoorbeeld de boeren aandoet. Dat ze zich totaal niet inleeft in de wereld van de mensen die hun brood verdienen met het houden van vee. De mensen die bij nacht en ontij naar de stal gaan, omdat er schapen moeten lammeren, een zeug moet werpen, of een koe moet kalven. Marianne kijkt alleen naar het dier en niet naar de mens.

Streng christelijke normen

Zij volgt niet de tekst in de bijbel, waarin staat dat dieren voor voedsel mogen worden gedood. “Al het zich bewegende gedierte dat leeft, mag u tot voedsel dienen”, zegt Genesis 9.3. “En Jezus hielp zijn volgelingen met het vangen van vis, waar ze samen van aten”, Johannes 21.4-13.

Die tekst past Marianne niet, hoewel ze zegt volgens de streng christelijke normen van de Zevende-dags Adventisten te leven. In de praktijk kiest ze voor het dier. De mens speelt in haar oogklepdenken een ondergeschikte rol.

Daar hebben we de komende jaren in de politiek weer mee te maken. In de tv-uitzending over tien jaar PvdD in de Tweede Kamer, bleek hoe sterk. Vooral de linkse partijen nemen vaak punten van Marianne over. Daarom vindt ze het ook helemaal niet erg dat er van haar meer dan 800 moties maar een paar zijn aangenomen. “Andere partijen nemen de inhoud van de moties op in hun programma’s, en dan bereiken we toch wat we willen”, zegt Thieme.

Ik denk dat ze gelijk heeft. De macht van Thieme en haar partij is veel groter dan blijkt uit het aantal stemmen dat ze krijgt. Daarmee is ze veel gevaarlijker dan we denken.

We moeten tegengas geven. Maar hoe?