‘Rapport commissie-Nijpels nog niet af’

De lijst geraadpleegde personen en organisaties is indrukwekkend. Hoe is het mogelijk dat de commissie-Nijpels geen realistischer advies kan geven voor versnelling van duurzame veehouderij?

In de commissie zijn toch ook LTO Nederland en Rabobank vertegenwoordigd?

Staatssecretaris Martijn van Dam vroeg de commissie-Nijpels in mei om advies over verduurzaming. Het siert de commissie dat zij niet opnieuw een analyse heeft gemaakt. De kast rapporten puilt al uit. De commissie stelt ook terecht dat er al veel initiatieven zijn. ‘De coördinatie is echter versnipperd en het ontbreekt tot dusver aan regie, doorzettingsmacht en passende financiële stimulansen’. Een centrale coördinatie is ‘onontkoombaar en dringend noodzakelijk’.

Tot dusver niks mis. Het wordt een tekentafelmodel met de 6 aanbevelingen. Er moet een nationale regisseur verduurzaming komen die regiegroepen per sector gaat aansturen. Die regiegroepen krijgen een status van productschap dat maatregelen dwingend kan opleggen en geld kan innen. In de aanbevelingen klinken bekende termen als voorhoede, maatwerk, maatschappelijke inbedding en een eerlijke prijs door. Het rapport krijgt daarmee een hoog planeconomie-gehalte.

Nieuw plan: álle overschotmest verwerken

Nieuw is het voorstel om álle overschotmest te verwerken. Er mag geen onbewerkte mest naar akkerbouwbedrijven. De verplichte verwerking moet mest tot waarde brengen. Mest als product van de veehouderij naast melk, vlees en eieren. Een goed streven, maar dit hoeft toch niet per se met verwerking? Nog los van de praktische haalbaarheid (vergunningen), wat is mis met gedegen boer/boer-contracten?

Ofwel, de commissie-Nijpels signaleert de juiste problemen, maar lost de deze ook niet op. Ergo, problemen ontstaan met de uitwerking van de aanbevelingen.