Er kan al meer met precisielandbouw

Akkerbouwers benutten de mogelijkheden van precisielandbouw onvoldoende. De inbedding in de boerenpraktijk komt nog maar schoorvoetend op gang, terwijl daar wel goede mogelijkheden zijn.

Aan de hand is namelijk het volgende: Veel akkerbouwers zien er tegenop om zelf aan de gang te gaan met gedetailleerde informatie die ze via bodemscans, drone- of satellietbeelden, opbrengstbepalingen of anderszins verzameld hebben. Adviseurs signaleren dat het nog ontbreken van ondubbelzinnige vervolgstappen er toe leidt dat boeren dan maar helemaal niks doen. Zo blijft de informatie van uit satellieten, drones of sensoren op de spuit in veel gevallen onbenut. Akkerbouwers laten kansen liggen. Zeker gezien het feit dat opbrengstverschillen binnen percelen wel een factor twee kunnen bedragen.

Stappen voorwaarts

Specialisten zeggen met eenvoudige middelen al flinke stappen voorwaarts te zetten zijn. Alleen weten boeren niet hoe dat aan te pakken. Daar liggen dan, om het zo te zeggen, enkele uitdagingen. Voor akkerbouwers om te zien wat wél kan en niet te wachten op de ultieme oplossing in de vorm van een taakkaartje dat de correcte aansturing voor kunstmestrooier of zaai- en pootmachine voor zijn rekening neemt. Met gewoon goed naar de nieuwe gegevens kijken en met het gezond verstand gebruiken kunnen opbrengsten al omhoog en/of kosten omlaag.

Voor adviseurs ligt er de taak om telers, die door de veelheid aan informatie de weg kwijt raken, op het goede spoor te zetten. Het is vaak minder ingewikkeld als het lijkt. Tegelijkertijd blijft er een grote rol weggelegd voor het bedrijfsleven om uit alle nieuw verzamelde data op termijn met ondubbelzinnige adviezen te komen, waar de boer geen omkijken naar heeft.