Melkveehouder niet te benijden

Melkveehouderij moet grondgebonden blijven. Dat vindt het parlement. Dus kwam staatssecretaris Dijksma dit voorjaar met een Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB).

De kern hiervan: wie zijn melkveestapel uitbreidt, moet meer grond in gebruik nemen. Klinkt eenvoudig, maar zoals altijd in het mestbeleid: the devil is in the details. De maatregel riep tal van vragen op – over knelgevallen, anticiperend gedrag en referentiejaren.

Duidelijkheid voor boer

Nu ligt er een wetsvoorstel dat de AMvB moet vervangen. Ten eerste is nu de referentie duidelijk. Samengevat: Wie in 2016 meer mest produceert dan in 2014, moet er in 2016 grond bij nemen, extensieve bedrijven uitgezonderd.

Ook kunnen boeren die al geïnvesteerd hebben in uitbreiding opgelucht ademhalen. Wie tot 30 maart dit jaar verplichtingen aangegaan is om extra mest te verwerken, hoeft geen extra grond.

Alleen groeiers moeten dure grond aankopen

Dit wetsvoorstel heeft geen onaangename verrassingen. Dat zou je winst kunnen noemen. Maar is het nu allemaal zo klaar als een klontje? Nee. De kritiek dat Dijksma kool en geit spaart, blijft van kracht. Alleen groeiers moeten er dure grond bij nemen. Wie nu al intensief is maar niet groeit, niet.

En er blijven lastige detailvragen, zoals: wat is groei precies? Is elke kilo extra fosfaat een uitbreiding?

Samenhang met stelsel fosfaatrechten

Belangrijker nog is de vraag naar de samenhang met het stelsel van fosfaatrechten dat er aan zit te komen. De regelgeving die de veehouderij moet beteugelen begint zo onderhand iets van een gotische kathedraal te krijgen: Ontzagwekkend maar oneindig ingewikkeld. Wat dat betreft zijn melkveehouders niet te benijden.