Teleurgesteld in bobo’s

Alweer ben ik het eens met Sieta van Keimpema. Zij verwijt de voormannen van LTO, zuivel en banken dat ze te weinig visie hadden bij het afschaffen van de melkquotering.

Vooropgesteld: ik was en ben voorstander van een vrije markt. Ondersteuning met subsidies en prijsbeschermende maatregelen maakt de ondernemer lui. En de boer is een ondernemer. Niet een door de overheid in het leven gehouden soort ambtenaar, zoals de medewerkers van clubs als Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer.

Goede voorlichting

Ondernemers moeten echter goed voorgelicht en ingelicht worden. Door mensen met visie. Dat mag je verwachten van de leiders van LTO, zuivel en Banken. En daar ontbrak het aan.

Bij het beleid om de quotering af te schaffen hebben we vooral de voordelen gehoord. De bezwaren van DDB, NMV en anderen werden vluchtig als niet aan de orde afgedaan. Ik heb mijn doos met krantenknipsels er nog op nagekeken. Heel weinig over de nadelen van vrije markt en groei.

Geen rekening gehouden met fosfaatrechten

De zuivel bouwde vrolijk fabrieken en propageerden dat ze 20 procent meer melk verwachtten. Banken financierden nieuwe stallen en keken alleen naar het eigen vermogen van de boer. Niet of hij genoeg koeien zou mogen houden om de stal vol te krijgen. Met de kosten van toekomstige fosfaatrechten werd geen enkele rekening gehouden. Tot slot de LTO, die vooral de voordelen van de vrije markt bejubelde, maar niet de nadelen.

Oogkleppen bij afschaffing melkquotering

Dat neem ik de bobo’s van deze organisaties kwalijk. Ze worden aangesteld en betaald om een visie voor de toekomst te ontwikkelen. Met de melkquotering hadden ze oogkleppen op. Ze zagen teveel de voordelen van de vrije markt en te weinig de beperkingen van het milieu.

Althans, dat hebben ze niet verteld. Of ze zijn zo kortzichtig dat ze het niet wisten, òf ze wisten het wel, maar verzwegen het om het gewenste resultaat te bereiken.

‘Ingrijpend, maar onvermijdelijk’

Beide is even erg. Maar ze gingen vrolijk aan tafel om een paar maanden na de afschaffing van de quotering te praten over de invulling van fosfaatrechten. “Ingrijpend, maar onvermijdelijk”, weet voorzitter Kees Romijn van de LTO-vakgoep Melkveehouderij te zeggen.

Hoe durft deze visieloze bestuurder ooit de boeren, die hem vertrouwden, weer onder ogen te komen? Geen wonder dat hij de kous op de kop krijgt op de ledenvergaderingen.