Geen quotum op zelfvertrouwen

Niemand buiten de landbouw weet wat F-woord inhoudt. Dat het zover is gekomen, komt maar deels door anderen.

Het F-woord. Op zich is die term niet eens correct, want de chemische 
benaming van dat F-woord begint eigenlijk met een P. In elk agrarisch tijdschrift, dagblad, weekblad of website is het F-woord trending topic. Net zoals bij de LTO-afdelingsvergadering, de veehandelaar en de jongens van de bouw die met onze stal bezig zijn.

Alleen de agrarische wereld is geïnteresseerd

Dat F-woord houdt vooral de agrarische wereld bezig. Want buiten de agrarische wereld weet echt NIEMAND waar we het over hebben. De burger, de consument, uw familie, de buren: het F-woord? Het zal ze worst zijn. Onze naasten zijn vooral blij voor ons dat de stal nu bijna af is en we het zo lang gekoesterde en goed uitgedachte ondernemersplan kunnen voortzetten voor pak ’m beet de komende twintig jaar. Ze hebben géén idee wat referentiejaar 2014 voor ons inhoudt. Ik wil het daarom over iets heel anders hebben.

Boeren klagen maar ondernemen geen actie

Na viereneenhalf jaar columns schrijven dacht ik niet dat ik me nog echt ergens erg over zou verbazen. Toch heb ik weer zo’n onderwerp gevonden. Dat heeft wel een beetje te maken met het F-woord. Namelijk: ‘Where the F’ is toch het zelfvertrouwen van de boer? Ik durf wel te stellen dat boeren het meest passieve volk vormen dat momenteel in Nederland rondloopt. Altijd wat te klagen, meestal terecht. Weer een regel, weer een wet, weer een Zembla-uitzending. Weer een Wakker Dier-reclame. Maar nooit hoor ik over een klacht bij de Reclame Code Commissie. Nooit zie ik een boer in de pen klimmen voor een ingezonden brief in een lokale of landelijke krant. Nooit zie ik de trekkers op de snelweg of wekelijks een boer bij Humberto Tan aan tafel.

Altijd maar het gezeur onderling, gebaseerd op halve waarheden en hele emoties. Lijdzaam onder een bak koffie bij elkaar aan de keukentafel staan we met elkaar toe dat ‘men’ maar met ons solt. Op een aantal (zeer) actieve 
bestuurders na, die hun vrije tijd opofferen voor ons gezamenlijk belang.

Boerenbedrijf is hard en zakelijk

Wij zijn niet meer de bedrijven uit de tijd van Ot en Sien. En ik weet dat de politici, de pers en belangrijke bestuurders ook absoluut niet meer leven in de ot-en-sientijd. Een boerenbedrijf is niet louter romantiek. Het is hard en zakelijk. Maar het is ook van levensbelang voor het land dat er boeren zijn.

Laat zien waar u voor staat

Beste lezers, pak die pen, pak die handschoen op en laat zien waar u voor staat. Neem zitting in de gemeenteraad. Bel de paar boerenvertegenwoordigers van de Tweede Kamer en betuig hen steun. We kunnen de schuld van het beeld dat ‘de maatschappij’ over ons heeft maar deels op een ander schuiven. De andere 50 procent moet van ons komen. Martin Gijzemijter, een goede kennis, schreef onlangs deze schitterende gedachte in dichtvorm: ‘De mening van een ander is niet hoe je je waarde meet, er is immers een reden dat het zelfvertrouwen heet’. Voor zelfvertrouwen bestaat geen plafond en zeker geen quotum.