Brief van een lezer

Vergaderboer ontving deze brief van een lezer. Hij geeft zijn reactie in dit blog.

Beste vergaderboer,

U zit een beetje in de knoop met de rol van de belangenbehartigers voor de boeren, lijkt me. De ene keer geeft u de LTO gelijk en de andere keer steekt u DDB, de club van Sieta van Keimpema, een veer in de broek. Of u kraakt ze af, wat vaker voorkomt.

Dat vind ik te gemakkelijk. Belangenbehartigers kunnen het nooit goed doen. Dat blijkt extra duidelijk bij de komst van de fosfaatrechten. De sectoren staan lijnrecht tegenover elkaar. De één wil de schotten ertussen houden, de ander wil ze kwijt. De melkveehouder, die net heeft geïnvesteerd en de stallen vol heeft, is in zijn nopjes. Zijn extensieve collega, die niet meewerkte aan het fosfaatplafond, staat in zijn hemd.

Er zijn meer voorbeelden, maar dit geeft al aan dat deze belangen niet samen te behartigen zijn. Ze zijn te verschillend. Het realiseren van al deze verschillende wensen is weerbarstig, zo niet onmogelijk.

Soms denk ik dat er gekozen moet worden. Laat de LTO opkomen voor de grote bedrijven met toekomst en de NMV voor de kleine, stilstaande bedrijven. Dan krijg je helderheid. Nu is iedereen boos op iedereen en dat lost niets op.

Hoe denkt u daarover?

Tot zover. Het probleem is helder, maar de oplossing niet. Zo heeft de nieuwe voorzitter van de NVM, Wiegersma, een bedrijf met 150 koeien. Dat kun je niet klein noemen. En dan alle tussenliggende groepen? Overigens, komende vrijdag constateer ik dat Wiegersma een vertolker is van de oude waarheden van de NVM.

Ik zal er verder over nadenken, maar ik zie ook niet zo een twee drie hoe je hier anders mee om kunt gaan. Voor mij blijft belangrijk dat je als sector één geluid laat klinken. En dat bereik je met de oplossing van de briefschrijver niet.