Boer of kiloknaller?

Op de website van Boerderij woedt een mooie discussie naar aanleiding van de gedurfde column van jonge Achterhoekse varkenshouder Erwin van de Wolfshaar.

Hij betoogt, dwars tegen de goegemeente in, dat er niks mis is met kiloknallers, integendeel! Ze zorgen voor extra omzet en verhoogde verkoop. Omdat er toch geen direct verband is tussen winkelprijs en inkoopprijs, valt het met de schadelijkheid voor de boer wel mee, is kortweg zijn betoog.

Een lezer werpt tegen dat je het op de lange duur niet goed is voor je marktpositie als je eenmaal een sticker ‘goedkoop’ op je voorhoofd hebt. Een Lada verkoop je never nooit voor de prijs van een Mercedes, stelt hij vast.

Het gaat dus om status. Hoe hoger de status, hoe gewilder en dus hoe kostbaarder. Dat geldt niet alleen voor producten, ook voor beroepen. WUR-baas Louise Fresco vindt het nodig dat de status van het boerenvak wordt opgekrikt, anders zijn er in de toekomst te weinig mensen die daar voor kiezen. Met als gevolg problemen met de voedselvoorziening voor de twee miljard nieuwe wereldbewoners die er bij komen.

Vraag is: hoe doe je dat? Fresco noemt als instrumenten: meer technologie en minder zwaar werk. Niet genoemd, maar minstens zo belangrijk: een goed inkomen. En daar schort het momenteel nogal eens aan, gezien de crisisstemming in veel EU-landen. De grieven van met name Franse boeren zijn tegen de overheid en tegen de supermarkten gericht, omdat die hen het vel over de oren halen – dankzij of misschien wel ondanks de kiloknallers. Dit is wel zeker: zo’n crisis doet de status van het vak zeker geen goed.