Krimp

Sinds enige tijd zijn wij officieel een krimpregio. Daarvoor krijgen onze gemeenten een beetje extra geld van de rijksoverheid.

Dat is mooi. Maar de vraag is: is krimp nu zo erg? Ik zie in onze omgeving nog heel wat verschijnselen die best wat mogen krimpen. Afbreken is misschien een goed woord. “De voorzieningen verdwijnen”, roept men. Winkelpanden staan leeg. Tja, dat heeft niets met de krimp te maken. Wij kiezen er zelf voor om massaal onze boeken en broeken via internet te bestellen in plaats van de winkels in het dorp te bezoeken.

“De scholen gaan dicht”. Ook dat is een keuze: men denkt dat kleine scholen geen kwaliteit kunnen leveren. Ze moeten fuseren en worden opgeheven. Toch hoor je alleen maar over grote scholen die bijna failliet gaan en waar de onderwijskwaliteit om te huilen is.

“De woningen zijn onverkoopbaar”. Ja, maar wie werd er nou beter van de hoge woningprijzen? De banken, de makelaars, maar niet de bewoners. Ga dan niet verhuizen.

“Het openbaar vervoer verdwijnt”. Dat zou niet gebeuren als iedereen met de bus zou gaan. Dat deden we vroeger, toen nog niet iedereen een auto had, ook. Maar intussen hebben we allemaal een auto. Waarom is het dan erg dat de bus niet meer rijdt?

Kortom, we praten elkaar maar na, dat krimp erg is. Maar krimp is een keuze! En denk nou niet dat er hier in de Achterhoek niets gebeurt. Dit weekend alleen al zijn er twee evenementen waar ik zeker heen wil: het Festival van het Papieren Boek, in ons boekenstadje Bredevoort. En dan is er natuurlijk de beroemde Farm&Country Fair, georganiseerd door een boerenfamilie in de buurt, een topevenement met topattracties, veel dieren en landbouw, een vriendelijke sfeer en altijd mooi weer. Op dit evenement komen elk jaar weer velen af. Dat is prima, allereerst voor de organisatie, en dan zien wij ook eens meer dan drie auto’s bij elkaar, en bezoekers uit de hele wereld. De hele buurt is er druk mee, als vrijwilliger.

Maar na zo’n weekend zijn we toch wel weer blij dat iedereen weer vertrokken is, beetje uitrusten, langzaam voorbereiden op het plaatselijk openluchtspel in het najaar en vrolijk verder krimpen.