Rabo trekt handen af van Vion

Rabobank, eens onze nationale boerentrots, laat de varkenshouders in str….. zakken. Meer kan ik niet maken van hun beweging Vion de rug toe te keren.

ABN Amro en NIBC nemen de financiering over. Voor een lagere rente ook nog, want Vion zat in Bijzonder Beheer bij de Rabo. En dat schijnt geen pretje te zijn. Hoge rentes en bij problemen is men vlot met liquidaties of verkopen. Bij de nieuwe bankiers vallen ze onder de normale voorwaarden.

Opmerkelijke stap van de Rabobank. Vooral ook omdat Sipko Schat, een gewipte directeur van de Rabo, voorzitter is van de commissarissen van Vion. Zoals men in het verleden elkaar de hand boven het hoofd hield, zo trekken nu de oud-directeur en de Rabo de handen van elkaar af. Een wraakoefening?

Eigenlijk onbegrijpelijk. De Rabo presenteert zich als hoeder van de agrarische sector, nationaal en internationaal. Dat mag je van een bank met de wortels in de agrarische sector ook verwachten. Maar wat gebeurt er? Rabobank laat met het vertrek bij Vion de hele varkenshouderij in de kou staan. Dat is kwalijk.

Het is ook een teken aan de wand. Rabo is bezig zichzelf opnieuw uit te vinden. Dat openbaart zich in een harde opstelling ten opzichte van klanten. Er zijn Kamervragen gesteld over het harde optreden van de afdeling Bijzonder Beheer van de bank. Tuinders hebben zelfs vergaderd met de ‘Stichting Kredietverdriet’, die de strijd tegen de Rabo wil ondersteunen.

Deze houding van de Rabo kunnen we als boeren steeds vaker verwachten. Niks geen boerenbank meer. Gewoon een bank, die met zichzelf bezig is en de eigen balans belangrijker vindt dan een boer.

Daar moeten we rekening mee houden. Vooral ook de melkveehouderij, die door de lagere melkprijzen en grotere schommelingen te maken krijgt met meer goede en slechte tijden. In het eerste geval zal gezorgd moeten worden voor een fikse buffer. Want op je bank hoef je niet meer te rekenen.