AlgemeenOpinie

Verpachter tevreden met helft pachtsom

Een melkveehouder vertelde me over zijn goede herinneringen aan familie van grootgrondbezitters Van Hees. In alle gedoe over de pachtwet is het goed te zien dat het ook anders kan.

Een poosje geleden mocht ik een lezing houden in Blokzijl, aan de rand van de vroegere Zuiderzee, over de vraag waar het platteland precies ligt. Nee, u hoeft niet te bellen of te mailen, want ik laat me zelden strikken voor lezingen, en al helemaal niet als het op zondagmiddag moet. Maar dit keer belde er een aardige mevrouw met een overtuigend verhaal. Ze belde namens de Doopsgezinde gemeente in Blokzijl. Die gemeente bezit een fraai kerkgebouw, maar er wordt niet meer zo vaak gekerkt. Daarom organiseren de Doopsgezinden in het gebouw andere nuttige dingen, zoals voorstellingen, films en dus ook lezingen. Niet gericht op de eigen kerkgemeente, maar op Blokzijl in den brede. Voor zo veel maatschappelijke betrokkenheid moest ik wel zwichten.

Een man van principes

Een van de bezoekers was een melkveehouder uit het zuiden van Drenthe. Hij was een heel eind komen rijden, was niet speciaal geïnteresseerd in het onderwerp, maar wilde na afloop met me praten over een gezamenlijke bekende, professor Remmelt van Hees. Van Hees leeft al lang niet meer. Ik heb mijn vak bij hem geleerd, en ik ben een aantal jaren zijn assistent geweest. Ik heb ooit in mijn column geschreven dat Van Hees tijdschrift Boerderij uit de universitaire bibliotheek weerde, omdat de oorspronkelijke uitgevers, de broers Misset, niet helemaal goed waren in de oorlog. Uit nader onderzoek is trouwens gebleken dat ze ook niet helemaal fout waren, maar dat terzijde.

Goede herinneringen aan grootgrondbezitter Van Hees

De melkveehouder in kwestie kende Van Hees goed. Hij, en zijn vader, pachtte al decennia lang grond van de Van Heesen. Dat kon kloppen, het waren grootgrondbezitters en Remmelt was namens de familie contactpersoon. De boer en zijn vader hadden de beste herinneringen aan Van Hees. Zo had Van Hees in 1976, een gortdroog jaar, na het net zo droge jaar 1975, meegedeeld dat hij met de helft van de pachtsom genoegen nam, omdat het zulke moeilijke jaren waren. Kom daar maar eens om bij Rijksvastgoedbedrijf, dat landbouwgrond van zittende pachters afpakt om het aan de meestbiedende te verpachten.

Begin jaren tachtig had onze melkveehouder, net als veel anderen, een geschil met de rentmeester van familie Van Hees over de toewijzing van het melkquotum. Na een gesprek met Van Hees zelf besloot die meer dan een ton extra quotum aan de pachter toe te kennen, om het bedrijf toekomst te geven.

Van Hees was goed volk

We waren het er daar in Blokzijl roerend over eens dat er goed volk en slecht volk is. Het slechte volk krijgt doorgaans de meeste aandacht. De Van Heesen stonden duidelijk aan de goede kant van de streep. Net als de Doopsgezinde gemeente in Blokzijl, die zich het vuur uit de sloffen loopt om de wereld beter en mooier te maken.

Beheer
WP Admin