Toch maar stemmen

Vandaag is een bijzondere verkiezingsdag.

Voor het eerst zijn de stemmingen voor waterschappen en provincies tegelijkertijd. En voor het eerst gaat het ook echt ergens over, tenminste bij de provincieverkiezingen. De verkiezingen voor provinciale staten hebben indirect een groot belang voor de landelijke politiek doordat de verhoudingen in de Eerste Kamer van cruciaal belang zijn voor het huidige kabinet. De kritiek dat landelijke politici zich te veel met de campagne bemoeid hebben, snijdt dan ook geen hout.

Tegelijk staan in de provincies belangrijke zaken op het spel, van plaatsing van windmolens tot natuurbeleid en vestigingsvoorwaarden voor ondernemers. De bewegingsvrijheid van agrarisch ondernemers wordt vandaag voor een groot deel bepaald.

Dan de waterschapsverkiezingen. Deze bestuurslaag is in vergelijking met de Haagse politiek een oase van rust. Voor sommigen reden om te zeggen dat de waterschappen en de verkiezingen daarvoor achterhaald zijn en afgeschaft moeten worden. Of meer ‘politiek’ moeten worden, zodat er heuse levendige debatten komen. Alsof de provinciale politiek zoveel democratischer en effectiever is. In bestuurdersland geldt een gulden regel: saai is goed. Als je weinig hoort, functioneert het blijkbaar. Over waterschappen hoor je weinig, ze voeren hun – zeer belangrijke – taken goed uit. Dat op zich verdient al een stem. Niet onnodig overhoop gooien maar mooi houden, die die waterschappen.

En dus toch maar niet vergeten even te stemmen.