Grondgebondenheid in de ogen van de VVD

Het standpunt van de VVD over grondgebondenheid is onbegrijpelijk. Waarom wil de partij risico’s nemen?

De verkiezingen voor waterschap en provincie zijn weer voorbij, dus kunnen we verder met de politiek in Den Haag. Het gevolg van de campagne voor de verkiezingen was dat allerlei onderwerpen versneld aan bod kwamen, of juist expres vertraagd werden. Dat laatste was het geval met de invulling van de Wet verantwoorde groei melkveehouderij. De wet zelf is vorig jaar op 25 november aangenomen. Dat moest voor het eind van het jaar, want anders kwam de derogatie in gevaar. De coalitiepartijen waren het echter lang niet met elkaar eens over de grondgebondenheid. De VVD wil geen beperkingen voor de grote groeiers, de PvdA wil dat er bij bedrijfsuitbreiding grondgebondenheid moet zijn. En omdat het aantal hectares niet uitgebreid kan worden, is dan de omvang van de melkveehouderij min of meer begrensd.

Grondgebondenheid schuift jaar op door uitstel melkveewet

Om de wet toch aangenomen te krijgen, werd het een lege wet. De invulling zou later komen in de vorm van een Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB). Heel veel zaken worden met zo’n AMvB geregeld, dus zo bijzonder was dat niet. Meestal bevat de wet zelf echter wel de globale richting die de overheid op wil. Dat was hier niet zo, en dat was wel bijzonder. De staatssecretaris zou uiterlijk 1 maart met een voorstel voor de invulling komen, maar dat is niet gelukt. Nog steeds onenigheid, en VVD en PvdA wilden niet vlak voor de verkiezingen de ruzie in het openbaar uitvechten. Uitstel dus tot na 18 maart. Dat uitstel betekent dat eventuele nadere eisen over grondgebondenheid een jaar opschuiven. Wel is aangegeven dat 2013 het referentiejaar blijft. Het heeft dus geen zin nu snel uit te breiden om zo nog wat extra fosfaatruimte te pakken.

Niet-grondgebondenheid mag van VVD, dat zet positie melkveehouder op het spel

Maar nu, na de verkiezingen, zal er toch een keer een besluit moeten komen. De VVD wil eigenlijk helemaal geen eisen, wat deze partij betreft mag niet-grondgebonden uitbreiding met mestverwerking ook. De rest van de Kamer, het grootste deel van de landbouw en de rest van het land willen echter voorkomen dat niet-grondgebondenheid ontstaat. Niet-grondgebondenheid zet de maatschappelijke positie van de melkveehouderij op het spel, en heeft allerlei andere nadelen voor markt en milieu. Het is mij een raadsel waarom Helma Lodders van de VVD zulke risico’s wil nemen. Risico’s voor het kabinet en voor de melkveehouderij.

VVD moet zich concentreren op makkelijk uitvoerbare afspraken

De enigen die belang hebben bij niet-grondgebondenheid zijn cowboys – een beperkt aantal – die heel groot willen groeien. Het lijkt me beter dat de VVD die cowboys achter zich laat, en zich concentreert op gemakkelijk uitvoerbare afspraken. Daar heeft iedereen belang bij. Een ingewikkeld compromis met de PvdA kan tot hoge administratieve lasten leiden, en daar is de VVD doorgaans erg tegen. Toch?