Dierenterrorisme

Nieuw-Zeeland is in rep en roer. Zuivelverwerker Fonterra en de boerenorganisatie Federated Farmers hebben dreigbrieven gekregen met gifpoeder.

Als het land voor het eind van deze maand niet stopt met het gebruik van verdelgingsmiddel 1080 tegen ratten en buidelratten, dan wordt babymelk vergiftigd met dit middel. Tenminste, dat is het dreigement.

De brieven zijn al in november verstuurd, en sindsdien is niets meer vernomen van de afzender. Pas deze week kwam het nieuws naar buiten en meteen was het land te klein. Alarm tot in de hoogste kringen. De zuivel is verreweg het belangrijkste exportproduct van het land. Het is meteen de achilleshiel.

Het is niet eens verwonderlijk dat de autoriteiten het nieuws drie maanden voor zich gehouden hebben – reden voor forse kritiek op politie en overheid in Nieuw-Zeeland zelf. Elke twijfel over voedselveiligheid heeft meteen grote gevolgen voor de economie van het hele land. Dat deskundigen betwijfelen of het technisch gezien wel mogelijk is om een voedselketen te vergiftigen doet er niet eens toe.

De herkomst van de brieven is ondanks drie maanden intensief onderzoek nog niet achterhaald. Het kunnen ook buitenlandse dierenactivisten zijn. Dit is zeker: als dierenactivisten overgaan tot zulke verwerpelijke en schadelijke acties, zijn ze de grens van het terrorisme overgegaan. Uiteindelijk werkt dat in hun eigen nadeel, want met terroristen wil niemand praten.