‘Europa zet een stap terug in de tijd’

Er zijn een paar zaken van belang om een gezond leven te garanderen voor de mensen die in Europa wonen: schone lucht, een schone bodem en schoon water. Over dit laatste sprak Annie Schreijer-Pierik afgelopen week tijdens een vergadering van de Milieucommissie.

Wat er tijdens dat debat over tafel ging heeft mij toch wel ongerust gemaakt. In het debat werd besproken hoe de lidstaten tot nu toe invulling hebben gegeven aan de kaderrichtlijn water. Deze richtlijn is in 2000 ingevoerd en omschrijft hoe lidstaten kunnen beoordelen of hun drinkwater schoon en van hoogstaande kwaliteit is.

Europese richtlijnen

De richtlijn is wederom een schoolvoorbeeld van hoe Europa kan doorschieten in de uitvoering van regelgeving. Zo schrijven de Europese regels tal van zaken voor die niet meer in ons water aanwezig mogen zijn zoals pesticiden, methaan, antibiotica, reststoffen uit medicijnen, enzovoort. En inderdaad moeten wij voorkomen dat deze stoffen in het water terecht komen, want ze zijn gevaarlijk voor mens en dier.

Extra eisen

Bij het aanhoren van de soorten stoffen die niet in ons water voor mogen komen, vraag ik mij af of de Commissie zich wel beseft wat voor extra eisen dit met zich mee brengt. Eisen waaraan bedrijven moeten voldoen die zorg dragen voor schone lucht, een schone bodem en schoon water. Als we al deze vereisten zomaar opleggen aan onze boeren, zijn zij niet langer in staat om op een normale manier hun dagelijkse werkzaamheden uit te voeren. Ook leiden de strenge eisen tot veel extra werk waardoor de kerntaak van de boer uit het oog dreigt te raken: het beheren van het land.

Realisme voorop

Ook moeten een realistische aanpak voorop staan. De Europese Commissie constateerde afgelopen week zelf al dat bedrijven geen zorg kunnen dragen voor bepaalde delen van hun land wanneer het binnen een Natura 2000-gebied valt. Dit leidt vervolgens weer tot grote moeilijkheden bij de uitvoering van de kaderrichtlijn water. Op die manier zijn we weer terug bij af. Dat lijkt me niet de richting die we met Europa uit moeten willen gaan. Ik betwijfel dan ook of dit is wat de Commissie voor ogen heeft.

Leefbare wereld

De Commissie gaf al aan dat de richtlijn op verschillende punten moet worden aangepast. Dat zal ik met grote aandacht volgen omdat ik vind dat realistische uitgangspunten de basis moeten vormen voor de richtlijn. We moeten voorkomen dat we bedrijven stuk laten lopen op Europese regels. Uiteindelijk streven we namelijk allemaal naar het zelfde doel: een leefbare wereld voor iedereen.