Boer van morgen, beleid van gisteren

De agrarische sector anno 2015 is vooruitstrevend en innovatief. Dat moet ook wel, we staan voor de uitdaging met steeds minder input van grondstoffen, steeds meer te produceren.

Terwijl de sector volop in beweging is, lijkt het beleid soms nog uit de vorige eeuw te komen. Het onlangs aangekondigde steunpakket van €500 miljoen van de Europese Commissie is daar ook een voorbeeld van. Misschien neemt het sommige spanningen even weg, maar het is geen structurele oplossing.

Aanpassen aan de moderne tijd

De beste oplossing voor de landbouwsector is bovendien gratis: de verouderde wet- en regelgeving aanpassen aan de moderne tijd. Met moderne GPS-systemen kunnen onze landbouwmachines tot 2 centimeter precies de grond bewerken. Drones kunnen worden ingezet om mestbehoefte, pH-waarde en de mogelijke uitbraak van plagen te monitoren. Met precisielandbouw zijn bemestingsnormen uit Brussel en Den Haag overbodig. In Nederland produceren we bijvoorbeeld wel vier keer meer op dezelfde hectare grond dan elders in Europa. Wat doet de Brusselse wetgeving? Die schrijft voor iedere hectare grond in de hele Europese Unie domweg dezelfde bemestingsnorm voor. One size fits nobody.

Innovaties door ondoordachte regelgeving

Ondernemerschap en innovatie moeten centraal staan om zo de concurrentiepositie van de sector te versterken. Toch liggen er nog te veel innovaties ongewenst op de plank te wachten tot ze ingezet kunnen worden. Denk aan nieuwe veredelingstechnieken zoals cisgenese of het gebruik van mineralenconcentraat uit dierlijke mest. Ook moeten we de deur niet op slot gooien voor innovaties door ondoordachte regelgeving. Ik ben dan ook heel blij dat ik het kwekersrecht in de landbouwcommissie van het Europees Parlement heb weten te agenderen, samen met Bas Belder (SGP). Planteigenschappen verkregen uit klassieke veredelingstechnieken zouden niet gepatenteerd mogen worden door slechts een paar bedrijven.

Met een beetje boerenverstand kan je ver komen

Mijn pleidooi is de agrarische ondernemers de ruimte te geven. Sturen op een duidelijk doel, prima. Maar dan moet er ruimte zijn om dat doel te halen. De praktijk wijst uit dat er in Brusselse vergaderkamers ellenlange voorschriften worden geproduceerd en de boer checklists moet afwerken in plaats van zijn creativiteit te gebruiken. Met een beetje boerenverstand kom je heel wat verder dan met een Brusselse papieren werkelijkheid. De Nederlandse land- en tuinbouw heeft al decennialang bewezen de uitdagingen van de toekomst aan te kunnen. Geef de sector daarvoor dan wel de waardering en de ruimte.