Kunnen we er nog onderuit?

Soms schrik ik van de discussies op deze pagina’s. Milieu, dierenwelzijn en natuur zijn kennelijk onderwerpen waar de buitenwereld zich niet mee mag bemoeien. Vindt de boer. Dat is een zaak van hemzelf op zijn eigen erf.

Strijders voor de drie p’s (people, planet en profit) worden gezien als horzels in de pels van de landbouwsector. Voor profit – en dan voor de boer zelf – bestaat de meeste belangstelling. Milieuorganisaties, natuurverenigingen en politieke partijen als de Partij voor de Dieren worden gezien als tegenstanders. Zij kiezen immers duidelijk voor people en planet, vooral ten koste van de boer. En dat pikken we niet.

Terecht. Dat is ook mijn grote bezwaar tegen al die actiepartijen, die alles en iedereen veroordelen, maar zelden de hand in eigen boezem steken. De gemakkelijkste prooi wordt gepakt: de boer. Een andere grote veroorzaker van bijvoorbeeld de CO2-uitstoot, de auto, wordt met rust gelaten. Immers, dan komt men aan het eigen gemakkelijke leventje met het eigen vervoer.

Landbouw zit dus duidelijk in het verdomhoekje. We hebben te veel varkens en kippen in de schuren, we hebben te weinig koeien in de wei, er zijn te veel voedselschandalen en gevaarlijke dierziekten komen vooral doordat we teveel dieren op te kleine oppervlakte houden. Dierlijke mest is geen middel meer om de grond te voeden, maar milieuvervuilend en tast de ozonlaag aan. Zegt men. Allemaal kretologie van de koude grond.

Het meest ergerlijke is dat de problemen wel worden aangeduid, maar dat geen oplossing wordt geboden. Dat boeren onmisbaar zijn voor de voedselproductie wordt voor het gemak vergeten. Dat schaalvergroting vooral het gevolg is van het feit dat voedsel vooral goedkoop moet blijven, wordt er niet bij verteld. Kortom, allemaal halve waarheden waar we wel mee te maken hebben.

Grote vraag is: kunnen we er nog onderuit? Kunnen we winnen in de duurzaamheiddiscussie? Kunnen we de gedachten in de maatschappij nog een andere koers laten varen? Heeft verzet nog zin?

Ik twijfel, maar we kunnen het ook niet allemaal over ons heen laten komen.