Emotiepolitiek wint in debat megastallen

Het Haagse politieke draagvlak dreigt weg te vallen voor grootschalige veebedrijven. Op de VVD na lijkt bij alle partijen de weerzin de boventoon te voeren. Weerzin gebaseerd op emotie, want echte keiharde feiten tegen verdergaande schaalvergroting zijn er niet.

Sterker, veel bedrijven breiden juist uit om hun maatschappelijk gewenste investeringen in dierenwelzijn of duurzaamheid terug te kunnen verdienen. Staatssecretaris Sharon Dijksma van Economische Zaken, zelf ook geen voorstander van verdere industrialisering, erkende het woensdag met zoveel woorden in een debat over het Nieuw Gemengd Bedrijf in Grubbenvorst.

Politiek Den Haag, met Marianne Thieme (PvdD) en Dion Graus (PVV) als aanjagers, vecht al jaren tegen megastallen. De discussie blijft hangen omdat onduidelijk is waar de grens moet worden getrokken. Oud-staatssecretaris Henk Bleker durfde het in 2012 wel om getallen te noemen: 500 melkkoeien, 2.000 zeugen, 10.000 vleesvarkens, 175.000 leghennen of 240.000 vleeskuikens. De aantallen zijn met de val van het kabinet in een la beland.

Cijfers zeggen niks. Een dier kan in een stal met 1.999 stalgenoten beter af zijn dan met 200. De geuroverlast kan veel lager zijn.

De trend van schaalvergroting is niet te stoppen, niet in het reguliere bedrijfsleven, niet in de landbouw. Als boeren niet op één locatie kunnen groeien, dan gebeurt dit wel op twee, drie of vier locaties. Wellicht is het dan nu toch tijd om groen licht te geven voor échte agro-parken met grootschalige veehouderij, voerproductie en mestverwerking.