Boycot en eenzijdig kaasbedrijf

De boycot van de import van kaas door Rusland maakt pijnlijk duidelijk hoe kwetsbaar kaasproducenten zijn. Een belangrijk deel van hun export gaat richting Rusland. Dat wordt een probleem.

Zuivelondernemingen die alleen kaas maken, kunnen geen kant uit met hun melk. Ze moeten doorgaan met kaas maken. En verkopen. Dat geeft een druk op de kaasprijzen, die zich direct vertaalt in de melkprijs.

Bij grotere ondernemingen, die ook poeder en andere specialiteiten maken, ligt dat anders. Die kunnen hun melkstromen sturen. Dat levert ook overschotten op maar er kan in ieder geval gespreid worden. Bovendien heeft een breder bedrijf meer poten om op te staan.

Neem FrieslandCampina. Die verdient veel op de activiteiten in het verre Oosten. Als de Russen daar zuivelproducten gaan kopen, gaan de prijzen daar omhoog en verdient FrieslandCampina meer. Dat kan de druk op de melkprijs in ons land verlichten.

Daarom voorzie ik zware tijden voor DOC en ook  A-ware. De laatste moet ook nog opstarten en als de prijzen tegenvallen, wordt het dubbel moeilijk. A-ware had in 2013 al geen al te best jaar. Een lagere winst en nog niet de volle kosten van de nieuwe fabriek. Dat is volgend jaar anders.

Gelukkig zitten wij bij FrieslandCampina. Hans heeft wel eens gebeld met A-ware, maar die wilde ons niet hebben omdat we te ver weg wonen. Ik was daar blij om en nu nog meer dan toen. Boeren, die willen overgaan naar A-ware of DOC moeten zich nog maar eens goed afvragen of het een verstandige keus is.

Maar dat doen ze al. Niet voor niets gaan slechts enkele leden over naar A-ware, ondanks de riante vertrekpremie bij FrieslandCampina. Verstandig.