Paniekvoetbal

In het Overijsselse Hardenberg hebben gemeente, bollentelers en verontruste omwonenden een convenant ondertekend waarin bollentelers beloven rekening te houden met omwonenden. Kern is dat ze waar mensen verblijven een spuitvrije zone van 5 meter hanteren. Het convenant geeft reden voor wisselende reacties.

Je kunt redeneren dat de bollentelers met die 5 meter plus wat overlegopdrachten goed wegkomen. Vorig jaar nog wilde men daar nog een spuitvrije zone van 50 (!) meter in het bestemmingsplan.

Als ondernemer moet je zo’n convenant met beide handen aanpakken, zeg je dan pragmatisch. Jouw plek in de samenleving moet je verdienen. Als je zo de boel kunt sussen….

Er is ook een meer principiële kant: Waar bemoeien ze zich daar in Hardenberg mee. Voor toelating worden middelen uit en te na getoetst. Als een spuitvrije zone nodig is, dan natuurlijk overal. En als die niet nodig is, dan ook in Hardenberg niet.

Staatssecretaris Sharon Dijksma zei in februari nog te snappen dat het middelendebat soms emotioneel kan zijn, maar tegelijk vond ze ook dat volgens wetenschappelijke, Wageningse criteria gewerkt moet worden.

In Hardenberg lijkt sprake van paniekvoetbal. Even mag dat wel. Het is echter een misvatting om te denken dat een lappendeken aan gemeentelijke convenanten een alternatief kan zijn voor een afgewogen,  goed in de samenleving ingebed, landelijk beleid.