Jonge boeren: maatschappijmensen of subsidieminnaars?

Ik beloof u, dit is voorlopig echt de laatste keer dat ik schrijf over jonge boeren en hun gevoel voor de maatschappij. Vorige week had ik er feitelijk al een punt achter gezet, maar de reactie van John Hilhorst van de NAJK vraagt om een weerwoord.

Hij verdedigt de jonge boeren en zegt dat ze hard weken. Dat is geen nieuws, daar zijn we het allemaal over eens. Hij zegt ook dat ze met beide benen midden in de maatschappij staan. En daar twijfel ik dus sterk aan.

Ook zijn argumenten overtuigen me niet. Integendeel, ze bevestigen juist mijn mening dat jonge boeren te veel met de rug naar de maatschappij staan en zich eenzijdig richten op hun bedrijf.

HIlhorst onderbouwt zijn mening dat jonge boeren oog hebben voor vernieuwing met de verwijzing naar de landbouwersregeling. Deze subsidiemogelijkheid is ook dit jaar weer zwaar overtekend.

Is dit een voorbeeld van maatschappelijk inzicht, Hilhorst? Of is het gewoon profiteren van een subsidieregel? Volgens mij het laatste. Het is bekend dat boeren en hun adviseurs uiterst slim opereren om zoveel mogelijk subsidie binnen te halen en zo weinig mogelijk belasting te betalen. Daar is niks mis mee. Dat proberen wij ook. Maar het heeft niets te maken met opleiding, samenwerken, netwerken en zich inleven in wat de maatschappij wil.

Dan noemt Hilhorst de ambtenarenstage, waarbij ambtenaren een dagje meedraaien op boerderij. Die is echter bedoeld om de ambtenaren een indruk te geven van de grote invloed van de regelgeving op de boerderij. Ook hier geen maatschappelijk belang, maar gewoon eigenbelang. Ook niks mis mee, maar Hilhorst onderstreept ongewild nog eens dat Raboman Ruud Huirne gelijk heeft met zijn stelling dat de jonge boer te weinig bezig is met de wereld om zich heen, terwijl dat een deel van zijn bedrijfsvoering moet zijn.

Jammer en ook wel een beetje onthutsend dat Hilhorst en zijn NAJK dat kennelijk niet door heeft.