Hongerige beer

De inval op de Krim dient maar één doel: Poetin wil de eigen, arme bevolking tevredenstellen. De rijke Russen hebben maar één belang: economische rust.

Wat bezielt Poetin om de Krim binnen te vallen? De smoes is eenvoudig; ‘Mijn mensen, etnische Russen dus’ voelen zich bedreigd nu de corrupte Oekraïense president na enkele maanden van vreedzaam protest en het verduisteren van de laatste miljarden is opgestapt. Zijn zoons konden nog net de laatste miljoenen incasseren door de vooruitbetaalde diesel niet af te leveren. Vermoedelijk hebben ze die ook niet ingekocht. Dat de inmiddels straatarm geworden bevolking deze kliek kwijt wilde, is niet verbazingwekkend.

Worden de etnische Russen op de Krim echt gediscrimineerd? We hebben daar nooit iets van gehoord, dus zal dat wel meevallen. De Krim gold in Oekraïne en Rusland als een plek waar het goed toeven is als je vakantie hebt en het kunt betalen.

Wurggreep

Poetin heeft de Krim in een wurggreep en wij in West-Europa staan erbij en kijken ernaar. Af en toe blaft Brussel een beetje en dat is het dan. Laten we dit op zijn beloop, dan zullen er meer etnische Russen zijn die volgens Poetin ‘gered’ moeten worden uit de klauwen van de illegale regering in Kiev. Weer zullen wij toekijken en zeggen: ‘Het is ver weg, ze redden zich maar. Als wij maar geen handel mislopen.’ Onze economie begint weer te herstellen en dus even geen conflict met meneer Poetin. Zijn aardgas is nodig, want dat is goedkoper dan kolen stoken.

De hongerige beer zal op zoek gaan naar meer vreten als Oekraïne binnen zijn hol is. Hij zal het vinden in Polen en de Baltische staten. En zelfs in Oost-Duitsland, de voormalige DDR, wonen nog Russen.

Ego opkrikken

Hebben al deze acties echt tot doel de etnische Russen een veilig huis te bieden? Dat geloof ik niet. Het is Poetin te doen om zijn ego op te krikken tot de hoogte van de Tsaren in het verleden. De Tsaren hebben in hun tijd per jaar een stuk land ter grote van Nederland bij Rusland gevoegd zonder het echt onder controle te krijgen. Geen punt: moord en bedreiging houden de mensen wel koest.

Poetin doet nu weer hetzelfde. Niet zijn leger bedreigt de niet-Russische bevolking op de Krim, nee hiervoor heeft hij zijn vriendjes van de Russische Hells Angels en andere extremisten. Die waren ongeveer tegelijk met het eerste Russische legerkonvooi op de Krim.

Hongerige wolven

Ik zie deze actie op de Krim in een ander dan politiek perspectief. Poetin zit verstrikt in het web van de hongerige wolven, die hem omringen en bezig zijn zijn jachtgebied leeg te roven. Poetin wordt omringd door corrupte, geldschrapende vriendjes. En zelf zal hij ook niet armer zijn geworden in zijn regeerperioden. De gewone burgers, en dan speciaal zij die niet in de rijke steden Moskou of St. Petersburg wonen, zijn niet rijker geworden. Laten we zeggen: de mensen op de eindeloze lege vlaktes. Zij profiteren niet echt van de olie en gasmiljarden, en ook de landbouw heeft hen geen gouden bergen gebracht. Door de bank genomen zijn die reusachtige landbouwbedrijven verliesgevend, zie het beursgenoteerde akkerbouwbedrijf Black Earth Farming.

Sterk en machtig

Om zijn tanende profiel op te krikken heeft Poetin hiervoor dit soort reddingsacties bedacht. ‘Wij zijn de sterkste en machtigste op de wereld. Wij ‘bevrijden’ onze broeders zonder een schot te lossen en brengen hen terug in de moederschoot zonder dat het Westen een vinger uitsteekt’.  Dat zijn de beelden die de burger het gevoel geven van ‘Nu komt het goed, we leven weer in het machtige Rusland en vadertje Poetin zorgt voor ons.’

Maar is Rusland wel zo machtig en zorgt vadertje Poetin wel voor zijn arme onderdanen? Heeft Rusland wel de kracht om zonder West-Europa zijn bevolking te voeden ook al bezit het Oekraïne? Ik betwijfel het. Naast voeding leveren wij zowel Rusland als Oekraïne ook zaaigoed, plantgoed, gewasbescherming, machines en kennis. Stoppen we hiermee, dan zal de productie weer terugvallen op het niveau van vóór 2000. Geen machineonderdelen en de moderne landbouw staat stil. Rusland zo groot en zo arrogant werkt het liefst met westerse landbouwmachines, omdat de eigen machines onbetrouwbaar zijn. Russische importeurs verkopen de meest geavanceerde machines (geld speelt geen rol), maar hebben geen onderdelen op voorraad. Dus als iets stuk is, betekent dat wachten op de zending uit het westen. Dat duurt lang vanwege douaneperikelen. En deze onderdelen zelf maken, is voor de Russen een te grote uitdaging.

Euro’s incasseren

Stoppen wij de export naar Moskou, dan sluit de gaskraan, helaas. Wie houdt dit het langste vol? De rijke Russen hebben geen boodschap aan Poetins idealen. Zij hebben maar één doel: euro’s incasseren. Een deel van hun bedrijven is om belastingredenen gevestigd op de Amsterdamse Zuidas. Door de investeringen via Amsterdam te laten lopen, is er geen risico dat vervelende Moskouse belastinginspecteurs en economische rechters hun deel opeisen.

Hebben we hier geen mooi wapen om de beer pijn te doen? Ja, misschien wel te doden? Of kiezen we voor dezelfde weg als we in 1940 zijn gegaan? Hopen dat het volgende bezette land het laatste is en dat wij buiten schot blijven. Nee, de beer zal tot het uiterste gaan om zijn behoefte aan ‘overwinningshormoon’ te bevredigen. Winst smaakt altijd naar meer. Dat maakt stoppen pijnlijk en nagenoeg onmogelijk.