Rabo valt verder

Geen zorgen, Rabo is nog steeds een uitstekende bank. Kwam ook door de stresstest van de Europese Unie. Maar wel als slechtste van de drie Nederlandse grootbanken naast ABN Amro en ING.

Een nieuwe deuk in het imago van onze oorspronkelijke boerenleenbank. Die ontpopt zich steeds meer als een bank met twee gezichten. Aan de ene kant de regionale banken, die zich verbonden voelen met de gemeenschap. Die vooral in boerenkring ook een belangrijke functie vervullen als financier. Waar ook nog kennis en begrip heerst over de agrarische sector, het platteland en de noden en wensen daarvan.

Wat een verschil met de landelijke Rabo. Steeds meer blijkt dat die de laatste tien jaar struikelde over grote ego’s en blinde ambitie. Het gebeurde allemaal onder toeziend oog van de voorzitter van de raad van commissarissen, Lenze Koopmans. Die gold ook in boerenkringen als bekwaam en betrouwbaar.

Naast de beruchte Libor-affaire, die een paar directeuren de kop kostte en de bank tussen de € 700 en € 800 miljoen, zijn er nu de bouwfiasco’s. Die kwamen bovendrijven bij de stresstest en kosten het bedrijf meer dan de Libor-boete. In 2013 boekte de Rabo-vastgroepgroep een verlies van €817 miljoen.

Dat komt vooral door drie prestigieuze vastgoedprojecten. In Frankfurt een kantoortoren en winkelcomplex, dat sinds de oplevering in 2009 voor 85 procent leeg staat. In Parijs woningmal Domus, dat ook kampt met leegstand en dat in dit jaar met 100 miljoen verlies op de balanswaarde werd verkocht.   Tot slot een miljoenenproject op het Oosterdokseiland in Amsterdam, dat nog wacht op voltooiing. Eind 2011 was het verlies op de bestaande bouw opgelopen tot bijna €60 miljoen. Al deze cijfers kwamen na de stresstest via onderzoeksbureaus als Follow The Money bovendrijven.

Wat leert ons dit alles? Dat hoogmoed de steeds verdere val van de Rabo heeft veroorzaakt. Dat de commissarissen, onder de leiding van Lenze Koopmans, het allemaal lieten gebeuren. En dat deze lieden nog meer zeggenschap over de regionale Rabobanken willen hebben.

Nooit doen. Laat ze eerst in Utrecht hun paadje maar schoonvegen. Dan zal in hoogheid gezeten top merken dat de plaatselijke en regionale banken uitstekend hun eigen tuin kunnen wieden. Tot tevredenheid van de boeren, burgers en andere buitenlui.