Hoge grondprijs teken van kracht

De goede resultaten in de landbouw leiden tot een strijd om de schaarse grond. De grondprijzen zijn nu wel stabiel, maar dat is na een lange periode van stijging tot een landelijk gemiddelde nu van maar liefst een halve ton per hectare.

Opvallend is ook de forse stijging van prijzen voor losse pacht. Een verdubbeling in vijf jaar is geen uitzondering. Er worden nu hectares aardappelland gehuurd voor 2.000 euro of meer. In de melkveehouderij, die steeds minder genegen is grond beschikbaar te stellen voor akkerbouwers, is ook sprake van prijzen van 1.000 tot 1.500 euro per hectare per jaar.

Het is het onvermijdelijke gevolg van jaren met goede resultaten, met name in de akkerbouw. Weliswaar is lenen bij de bank er niet makkelijker op geworden, daar staat tegenover dat er veel geld is binnengekomen dat zoekt om een goede bestemming. Dit geldt ook voor pachters, die bereid zijn steeds meer te betalen om eigenaar van hun ‘eigen’ grond te worden. Niet alleen is de grond waarop ze boeren gewoon duurder geworden, het percentage van de vrije verkoopwaarde dat ze op tafel leggen om zelf eigenaar te worden, stijgt ook.

Er is naast emotie nog een niet-economische factor die de waarde van grond opdrijft, en dat is het mestbeleid, dat dwingt tot areaaluitbreiding in de melkveehouderij. Maar de belangrijkste drijfveer voor de hoge grondkosten is toch een positieve: economische slagkracht.