LTO: Frankrijk verstoort de markt

LTO-voorzitter Albert Jan Maat sprak afgelopen vrijdag met boze Belgische boeren op de Waalse landbouwbeurs in Libremont. Hij heeft geen begrip voor de protesterende boeren. “Een groter brevet van onvermogen kun je niet afgegeven als sector.”

U sprak afgelopen vrijdag op de Waalse landbouwbeurs in Libramont met actievoerders. Hoe verliep dat gesprek?

“Dat was geen makkelijk gesprek. De actievoerders willen maar een ding en dat is minimaal 45 cent voor een liter melk beuren. Het maakt hen niet uit hoe of wie hen betaalt, als ze dat geld maar krijgen. Ze kijken vooral terug en hebben weinig oog voor de situatie nu.”

Frankrijk heeft een buitengewone vergadering van de Landbouwraad aangevraagd. Deze vindt plaats op 7 september. Wat wordt daar besproken?

“Er zijn drie actiepunten. Veel Europese landen ondervinden nog altijd veel hinder van de Russische boycot. Het is nodig om de export en promotie naar derde landen uit te breiden. Exportbelemmeringen naar derde landen moeten worden weggenomen. Het tweede punt is een verruiming van de interventiemogelijkheden voor groenten en fruit. Het derde actiepunt is de verstoring van de interne markt door de Franse overheid. Daarbij moet de politie veel steviger optreden tegen het leeghalen van niet-Franse vrachtwagens met landbouwproducten. Dat laat de Raad niet zo maar gebeuren. LTO wacht wat betreft dat laatste de Raadsvergadering niet af en stuurt nog deze week een brief aan Franse ambassade hierover.”

Waar staat er in die brief?

“LTO tekent protest aan tegen het leeghalen van vrachtauto’s en het verstoren van de interne markt in Frankrijk. Buitenlandse landbouwproducten worden voortaan benadeeld in Frankrijk. Daarvoor worden contracten met afnemers opengebroken. Dit in het voordeel van de Franse producten. “

Wat vindt u van de Franse boerenacties?

“Franse boeren hebben nu afgedwongen dat Franse consumenten vooral eigen producten moeten eten. Een groter brevet van onvermogen kun je niet afgegeven als sector.”

In België en Engeland protesteerden boeren het afgelopen weekend ook. Waaien de acties ook over naar Nederland?

“Nee, dat verwacht ik niet. We zijn in Nederland erg nuchter en gewend elkaar op te zoeken als dat nodig is. LTO trekt samen op met andere boerenvakbonden. We werken veel samen met ketenpartijen en de overheid. In andere EU-landen is die cultuur er veel minder.”

Maar de situatie van de Nederlandse boer is niet minder penibel.

“Dat klopt. Toch staat Nederland er in vergelijking met bijvoorbeeld Frankrijk en Engeland er goed voor. De kwaliteit van de Franse landbouwproducten is de afgelopen tien jaren gekelderd. Frankrijk is daardoor onvoldoende concurrerend op de exportmarkt. Dat merken ze nu. Engeland is in de afgelopen twintig jaar van een exporterend land verandert in een land dat vooral landbouwproducten moet importeren.”

In Nederland wordt al jaren gediscussieerd over de ongelijke verdeling van de marges in de keten.

“Ja dat klopt. De ketendiscussie speelt bij ons ook. Kijk maar naar de situatie over de Kip van Morgen. Boeren en ketenpartijen zijn terug gefloten omdat het initiatief niet strookt met de Europese mededingingsregels. Wij pleiten al geruime tijd voor een betere positie van de boeren in de keten. Daarvoor moeten de mededingingsregels verruimd worden. Dat traject begint in Brussel met als inzet dat er betere afspraken in de keten gemaakt worden voor een beter rendement voor de boeren. We moeten er van af dat boeren altijd de laagste prijs beuren. “

Wat is nodig een doorbraak in Brussel te bereiken?

“Allereerst moet Brussel erkennen dat landbouwproducten een eigen marktdynamiek hebben en dus niet vergelijkbaar zijn met andere niet-landbouwproducten. We moeten bijvoorbeeld groenten, fruit uit de markt kunnen nemen. Overigens is Nederland geen uitgesproken voorstander van interventie.”

Waarom niet?

“Interventie is een lapmiddel. Het uit de markt nemen van producten, vergroot de voorraden. Deze komen later als nog op de markt. Dit kan snel prijsherstel belemmeren. Binnen Europa wordt wisselend gedacht over het verruimen van de interventiemogelijkheden. Frankrijk is bijvoorbeeld vervend voorstander, Nederland en Duitsland hebben hun reserves.”