Weinig keuze in verplichte BHV-cursussen

Veehouders of akkerbouwers die een cursus bedrijfshulpverlening (BHV) willen volgen, krijgen weinig maatwerk. Algemene cursussen zijn er in overvloed, maar zelden zijn ze op landbouw toegespitst. Opvallend, omdat bedrijfsrisico’s hier juist groot zijn. Denk aan mestgassen (veehouderij), gewasbeschermingsmiddelen (akkerbouw) of grote machines. Maar ook opvallend omdat een BHV-cursus wettelijk verplicht is. En niet alleen als een bedrijf personeel heeft. Ook in geval van gasten (dierenarts, adviseur) geldt een verantwoordelijkheid.

Veehouders bij elkaar krijgen lastig

Stigas is een van de weinige agrarische aanbieders, maar die organisatie kan voor de grote landbouwsectoren nauwelijks groepen maken, zegt adviseur Wim Klaucke. “Het is lastig om melkveehouders, varkenshouders en akkerbouwers bij elkaar te krijgen. Het zijn vaak losse individuen die meedoen. Die stromen dan noodgedwongen bij andere deelsectoren in. Bijvoorbeeld bij hoveniers- of loonbedrijven.” Stigas-cijfers over 2014 en 2015 bewijzen dit. In beide jaren werd er geen enkel BHV-certificaat binnen de deelsectoren melkveehouderij, varkenshouderij of akkerbouw uitgereikt.

Specifieke sectorcursus

Maatwerk bieden is kortom lastig. Maar eind vorige maand meldde een nieuwe agrarische speler zich op de BHV-markt: van de Belt Agri Service in Donkerbroek (Fr.). Dit bedrijf wist wel een groep melkveehouders bij elkaar te krijgen voor een specifieke sectorcursus met theorie én praktijk. Tien tot twaalf veehouders kregen 19 november een BHV-cursus, gegeven door een ervaren instructeur/brandweerman. Vier grote melkveethema’s stonden centraal: brand/rook, mestgassen, stieren en EHBO (wonden, bloedingen, beknelling). Maar specifieke thema’s werden ook aangehaald. “Bijvoorbeeld het dodelijke ongeval met de mestsilo in Makkinga in 2014”, zegt eigenaar Rien van de Belt.

Foto: Bert Jansen

Brand en stieren

De cursus begon met theoretische informatie over brand. Tijdens deze les werd een brandblusser leeggespoten en een schuur vol rook gezet. Vervolgens kwam de theorie over de omgang met mestgassen aan bod. Van de Belt: “Cursisten kregen uitleg over een rookproef om te kijken wat de beste dag is om mest te mixen. Want daar zit het meeste risico. Mestgassen ruik of voel je tenslotte meestal niet. Maar als het misgaat, wordt ook een scenario voorgelegd. Hoe reageer je in een stressvolle situatie? Concreet voorbeeld: wat als iemand in een mestput valt. De natuurlijk reactie is dan helpen, maar de juiste volgorde moet zijn: mixer uitzetten, verse perslucht naar binnen en brandweer bellen.”

Ontsnappingsroute en schuilplek

Een derde punt dat volgens van de Belt extra aandacht verdient, is stieren. Hoe vanzelfsprekend het gevaar van stieren ook lijkt, zo vaak gaat het toch nog mis. Tijdens de cursus werden praktische tips gegeven, zoals het altijd zorgen voor een ontsnappingsroute of een plek waarachter je kunt schuilen.

Het vierde en laatste thema was EHBO. Cursisten kregen eerst theoretische uitleg over bijvoorbeeld reanimatie, drukverbanden of een stabiele zijligging. En daarna mochten ze die theorie bij ‘gewonde’ en ‘beknelde’ dummy’s in de praktijk brengen.