Harm van der Veen en Ankie van der Veen Meijer - Foto: Anne van der Woude BoerenlevenAchtergrond

‘Ik vind het mooi dat ze op het bedrijf wil werken’

Samen wonen en werken op hetzelfde erf, wat doet dat met de relatie tussen man en vrouw? Harm en Ankie van der Veen vertellen wat het voor hen betekent.

Harm van der Veen (46) en Ankie van der Veen–Meijer (43) wonen met hun drie zoons (19, 17 en 11 jaar) in Makkum (Friesland). Ze houden 1.050 melkgeiten en 600 stuks jongvee.

Harm

“Mijn broer nam het melkveebedrijf van mijn ouders over. Als hobby had ik geiten en ik zei altijd: als ik geen koeienbedrijf kan beginnen, dan worden het geiten. In 1990 begon ik in de geitenhouderij. We hebben meerdere adressen gehad, tot we in 2006 tegen dit bedrijf aanliepen. Ik werkte toen nog 2,5 dag als inseminator voor koeien.

Sinds we hier begonnen, werk ik volledig op de boerderij. Ik miste het contact met andere boeren eerst wel, maar ben nu liever met de geiten bezig dan dat ik een dag weg ben.

Toen we het overnamen werden er 900 geiten gemolken, we hebben het bedrijf langzaam opgeknapt en uitgebreid. We bedenken samen hoe we het gaan doen en stellen prioriteiten. De bestaande geitenstal is langer gemaakt, er is een mestplaat gekomen en de woning is deels gerenoveerd. Sinds een jaar staat er een nieuwe stal voor het jongvee en zijn er zonnepanelen. We denken nu wel eens over een winkeltje, met bijvoorbeeld verkoop van ijs of vlees.”

‘Zonder Ankie had dit niet zo gekund, dan was het bedrijf kleiner geworden’

“Voor mij is het rustiger nu Ankie thuis is. Anders gaf ze me altijd wel een opdracht als ze naar haar werk ging, iets wat ik moest doen. Nu kan ze het zelf doen. Ik vind het mooi dat ze op het bedrijf wil werken. Zonder haar had dit niet zo gekund, dan was het kleiner geworden.

Ik mis haar als ze een dag weg is. We doen allebei alles in het bedrijf, maar de eindverantwoordelijkheid is verdeeld; Ankie het jongvee en ik de volwassen dieren. Van karakter is Ankie precies andersom dan ik. Ik vind dat wel eens onhandig, maar het is wel goed als ze me afremt, voordat ik een te snelle beslissing neem.”

‘Onze zoons hebben niks met vee en weten vaak niet wat er achter gebeurt’

“Laatst waren we vijf dagen naar onze zoon in Portugal. Dan bel ik niet naar huis om te vragen hoe het gaat. We hebben goede werknemers en als we eenmaal weg zijn, is het goed. Onze zoons hebben niks met vee en weten vaak niet wat er achter gebeurt. Als ze er eens komen en het valt ze op dat er iets is veranderd, is dat soms al een half jaar zo. We vinden het prima. Een veehouderij is ook alleen maar leuk als je het zelf leuk vindt.

We hebben de verantwoordelijkheid over het huishouden verdeeld. Ankie kookt meestal, maar ook als ze geen tijd heeft, komt er wel eten op tafel. We staan in de nieuwe keuken op de foto. Het was nodig ook, die nieuwe keuken.”

Harm van der Veen (46) en Ankie van der Veen–Meijer (43) wonen met hun drie zoons (19, 17 en 11 jaar) in Makkum (Friesland). Ze houden 1.050 melkgeiten en 600 stuks jongvee. - Foto: Anne van der Woude

Harm van der Veen (46) en Ankie van der Veen–Meijer (43) wonen met hun drie zoons (19, 17 en 11 jaar) in Makkum (Friesland). Ze houden 1.050 melkgeiten en 600 stuks jongvee. – Foto: Anne van der Woude

Ankie

“Van oorsprong ben ik verpleegkundige en maatschappelijk werker. Ik groeide op het koeienbedrijf van mijn ouders op. Tot vorig jaar werkte ik 2,5 dag per week buitenshuis als indicatiesteller in de wet langdurige zorg. Het was lastig om het werk af te kaderen binnen de uren die ervoor stonden. Op de boerderij is ook altijd wat te doen.

Omdat ik het een mooie baan vond, was de stap om te stoppen moeilijk, maar het is wel een goede beslissing geweest. Ik was altijd bezig, zowel fysiek als in mijn hoofd. Toen ik een week vakantie had gehad, besefte ik dat ik niets had gedaan van wat ik had willen doen. Het was een proces, maar toen was ik zo ver. Een baan geeft je zekerheid en je bent er even uit, maar op de boerderij ben je ook 24 uur per dag bezig.”

‘Ik vind het mooi om op te staan en te kunnen doen wat ik zelf wil’

“Of ik minder druk ben weet ik niet, maar in mijn hoofd ben ik in ieder geval rustiger. Ik vind het mooi om op te staan en te kunnen doen wat ik zelf wil. Ik had verwacht dat ik het zou missen om buitenshuis te zijn, maar ik mis het totaal niet.

Een geitenbedrijf is heel veel werk. Je hebt nooit het idee dat het af is. Zeker als het gaat om de lammeropfok doe ik veel dingen graag zelf, en wil ik alles controleren en langslopen. We gaan wel op vakantie, maar moeten het dan echt loslaten.

Harm is meer van de grote lijnen en ik van de afwerking. Wat ik fijn aan hem vind, is dat hij altijd rustig is en zegt dat alles goed komt. We kunnen goed samenwerken en er is eigenlijk nooit echt iets.”

‘Ik was woest en zei: dan wil ik een nieuwe keuken’

“Eén keer was ik wel heel boos. Het was heel druk, we hadden melkcontrole. Toen verkocht hij geiten, terwijl we hadden afgesproken dat niet te doen. Ik was woest en zei: dan komt er van de opbrengst een nieuwe keuken. Achteraf ben ik daar toch wel blij mee.

In huis ben ik heel blij met de hulp in de huishouding en heb vijftien jaar geleden de strijd tegen de kleding naast de wasmand opgegeven. Dat scheelt stress met drie pubers in huis. Maar ik ben in huis wel netjes, er staat wat mij betreft bijvoorbeeld niks op het aanrecht. Onze zoons moeten in huis meehelpen, maar in het bedrijf niet. Ik hoop dat ze van ons leren dat je hard moet werken als je iets wilt, maar dat je het dan ook kunt bereiken. Ik vind het leuk dat ze hun passie volgen, dat ze bewust gekozen hebben wat ze willen gaan doen.”

Dit artikel is te lezen in Boerderij 48 van dinsdag 29 augustus en is onderdeel van de rubriek Man & Vrouw.

Beheer
WP Admin