‘Altijd feest op de boerderij’

Het is altijd opletten als de kinderen vriendjes over de vloer hebben op de boerderij.

Ineens rennen er een stuk of tien brugpiepers over het erf. Volgens mij had ik toestemming gegeven voor een logeerpartij met zes vriendjes, maar de laatste tijd is het oprekken van de grens eerder regel dan uitzondering. Ik kijk er bedenkelijk bij. Het is natuurlijk een beetje lastig er nu vier weg te sturen en eigenlijk merk ik dan ook niet dat het rustiger is. Wel voer ik een klein gesprek met onze zoon.

Er gebeuren nooit gekke dingen als onze kinderen alleen zijn. Het opentrekken van de krachtvoersilo, dansen op de grote ronde grasbalen en een stiekem rondje rijden op de quad gebeurt alleen als er vriendjes bij zijn. Het is dus altijd opletten. Voor de zekerheid haal ik de sleutel uit de quad.

Toen de hele oude klas van onze oudste cowboy een tijdje geleden kwam slapen veranderde de werktuigenloods van een stille stalling in no time in een stormachtige woestijn. Waar je maar keek zag je kinderen rennen en skelters, steppen en kruiwagens bewegen. En ’s ochtends, na een nacht met hooguit drie uur slaap, ontbeten ze met zijn allen in de loods met de stofdampen nog zichtbaar in de lucht. De bende die ze daarna achterlieten!

Dag puinruimen voorkomen

Om te voorkomen dat we nu weer een dag aan het puinruimen zouden zijn en omdat ik vind dat ze oud genoeg zijn om alles zelf te regelen, spreek ik de hele groep er over. We krijgen onze stagiair uit Friesland morgenavond en de mancave moet er dan weer keurig uit zien. De jongens knikken braaf en ik ben benieuwd of ze morgen nog zo enthousiast zijn.

Rond middernacht ga ik nog even kijken. Al buiten bij de deur hoor ik hen gieren van het lachen. Bij inspectie van het rovershol zie ik een stel pubers dat letterlijk over elkaar heen rolt van plezier. Prima zo, ik ga slapen.

De volgende morgen voor het melken werp ik snel een blik op zolder in de loods; diepe rust bij alle jongetjes. Een paar uur later zitten ze gezellig in de keuken al onze eieren te verorberen. Heerlijk dat dit allemaal kan op een boerderij.

Eén vriendje biecht op dat ze vannacht nog een uurtje over het kavelpad hebben gereden met de golfkar. De anderen kijken mij verschrikt aan. Ik moet lachen. De golfkar is begrensd op 20 kilometer per uur…

Nu alleen nog even opruimen.