‘Fosfaat? Ik begin er niet eens over’

Een stadsmeisje was ze, maar wel met een hang naar het platteland. ”De ruimte, lekker lang fietsen, het groepsgebeuren, daar trok ik naartoe.” Maar een carrière als boerin, dat kwam niet in haar op. Heleen ging bewegingsonderwijs studeren en tijdens haar studie had ze allerlei bijbaantjes. “Ik heb de gekste dingen gedaan. Maar een vriend? Nee, daar had ik geen tijd voor.” Ze zag zichzelf niet als peper-en-zoutstel met een man op de bank. “Daarom zei ik voor de grap weleens: doe mij maar een boer, die kan óók niet stilzitten.”

Het was een geintje dat waarheid werd toen een studiegenoot haar voorstelde aan Rogier. De rest is geschiedenis. Zijn ouders verhuisden en anderhalf jaar na de eerste ontmoeting woonde ze op de boerderij. “Volledig op een roze wolk, ik had geen idee wat het boerenleven inhield en wat er allemaal moest worden geregeld. Zo moest er iets worden vastgelegd voor als het mis zou gaan tussen ons. Dan wilde ik niet met niks op straat staan, want ook al stond ik niet op de loonlijst, ik maakte wel uren. Niet in de stal, maar ik gaf Rogier de mogelijkheid om zich volledig op het bedrijf te kunnen storten.”

Aanvankelijk hield ze haar eigen baan als docent bewegingsonderwijs, waarin ze werkte met ‘moeilijke jongeren’. “Dat vond ik leuk, daar liggen ook mijn talenten, want eerlijk is eerlijk: ik word niet heel blij tussen de koeien.” Toch besloot ze, na de geboorte van hun eerste kind, haar baan op te zeggen. “Een lastige keuze en tegelijk de allerbeste keuze die ik ooit gemaakt heb. Tijdens mijn zwangerschapsverlof had ik gemerkt dat ik voldoening haalde uit het samen runnen van een bedrijf. Ik besloot dat ik daarin verder wilde.”

Ze kwam in de maatschap, trok de organisatorische kant naar zich toe, maakte zich de administratie eigen, leerde hoe je de Gecombineerde opgave moet doen en springt bij in de stal indien nodig. “Toen Rogier afgelopen winter ziek was, heb ik zijn taken overgenomen. Omgekeerd kan Rogier ook koken, de was ophangen en de kinderen douchen en naar bed brengen. Door de melkrobot is hij veel flexibeler in zijn werk.”

Dat neemt niet weg dat een kalvende koe altijd voorgaat en op eerste kerstdag zat ze een keer alleen, omdat er een storing was met de robot waar Rogier de hele dag mee bezig was. Ze haalt haar schouders op. Het zijn de nadelen van een boerenbedrijf waar nou eenmaal niets aan te doen is. “Net zoals dat je niet even snel de boodschappen gaat halen, of op bezoek gaat bij familie die ver weg woont.” Daartegenover staan de voordelen: het vele buiten zijn, de kinderen die alle ruimte hebben om te spelen en haar agenda waar ze zelf de baas over is. “Ik kan mijn eigen tijd indelen.”

Als volgend jaar de jongste ook naar school gaat, komt die agenda er heel anders uit te zien. “Dan heb ik meer tijd en ik vroeg me de laatste maanden steeds af: wat dan?”

Melktap

Niks doen was geen optie, Heleen wordt daar niet blij van. Dat wordt ze wel van informeren en uitleggen. De docent in haar deed zich gelden en ze zocht naar mogelijkheden om over het bedrijf te kunnen vertellen. Dat werd de melktap. Onlangs is hij geplaatst, met een groot informatiebord ernaast. Ze regelde zelf de ondersteuning van partners voor het geheel.

Een professionele website over het bedrijf maakt het plaatje compleet. “Terwijl er eerst nauwelijks bezoekers kwamen, is dat nu ineens wel zo. Ik kreeg zelfs een aanvraag voor een lezing in Amsterdam, hoe gaaf is dat? Er is van alle kanten aandacht en ik vind het heel erg leuk om over ons bedrijf te vertellen. Waarom doen we bepaalde dingen of waarom juist niet? Onze koeien hebben bijvoorbeeld geen weidegang. Ik kan dat heel goed uitleggen en dan zie je dat de mensen er ook begrip voor hebben. Fosfaat? Nee, daar begin ik niet over, tenzij mensen er specifiek naar vragen. Ik wil een positief verhaal en dat willen de mensen ook. Ik vraag hen ook niet naar hun medisch dossier.”

Vertellen, presenteren en blogs schrijven op de website, het is dit kersverse onderdeel van het bedrijf dat ze verder wil uitbouwen. “Ik heb geen idee hoe het verdienmodel er precies uit gaat zien, maar ik heb er vertrouwen in. Wel blijft de focus op de melkveehouderij liggen. Dat is en blijft onze hoofdtak.”