Foto: Henk Riswick BoerenlevenOpinie

‘Zacht buikspek is hot’

Mijn oma hield van varkenspootjes, hoofdkaas en buikspek. Ouderwets eten waar ik de rillingen van krijg. Maar wat blijkt? Buikspek is juist modern!

Eten is hot. Dat is het al een tijdje. Kranten en tijdschriften hebben een vaste kookrubriek, op tv wemelt het van de kook- en bakprogramma’s en ‘foodies’ koken live op hun eigen YouTube-kanaal. De steekwoorden waren tot voor kort ‘gezond en lekker’ met zo min mogelijk koolhydraten en zo veel mogelijk groenten. Dat veel mensen inmiddels geen bloemkool en rodebietensap meer kunnen zien, is slim opgepakt door supermarktketen Jumbo. Haar nieuwe slogan is: ‘We gaan weer gewoon doen’.

Daar was mijn oma altijd al voorstander van. Ze had niets met hypes en voorgefabriceerd voedsel. Ze kookte altijd zelf, behalve toen ze in het ziekenhuis lag met een gebroken heup. Uiteraard deugden de ziekenhuismaaltijden niet. Beetgare groenten waren gewoon niet gaar, de aardappelen waren van het verkeerde ras. Ze zwoor bij Doré’s geloof ik. En het vlees … Nou ja zeg, het vléés! Ze vond het eerder smakeloze, taaie schoenzolen. Er zat niet eens een vetrandje aan.

‘Lijmachtig zacht moest het vlees zijn, pas dan was het goed’

Kortgeleden sprak ik haar over wat zij lekker vlees vond. ‘Varkenspootjes’, zei ze. Ik rilde. Onze smaak over wat lekker eten is, verschilde op veel punten. En dit was er een van. Ooit zag ik haar een varkenspoot uit de erwtensoep vissen, om te kijken of hij al gaar was. Lijmachtig zacht moest het vlees zijn, pas dan was het goed. Ik vermoed dat toen de basis is gelegd voor mijn afkeer van erwtensoep.

Er was nog meer dat ze lekker vond, zoals hoofdkaas. En balkenbrij. En bloedworst. Of dikke pannenkoeken met een fatsoenlijk stuk spek in het midden. Stevige kost, waarmee je de oogst binnen kon halen.

‘Een koe of pink paste niet ondersteboven op de ladder’

Dat men vroeger vaak varkensvlees at, was vooral praktisch. Een koe of pink was gewoon te groot, die paste niet ondersteboven op de ladder en je kreeg ze moeilijker snel verwerkt, hetgeen zonder koelkast en diepvries iets was om rekening mee te houden.

Mijn oma vond eigenlijk alles van het varken lekker. “Alleen de oren en het puntje van de staart niet.” Ik rilde wederom. Ik beken dat ik geen liefhebber ben van varkensvlees.

Buikspek op de kaart

Oma keek me doordringend aan: ‘Weet je wat er bij deftige restaurants tegenwoordig op de kaart staat? Buikspek!’ Even vreesde ik dat de jaren haar geest hadden aangetast, maar eenmaal thuis ging ik het toch nazoeken. Wat bleek? Ze had gelijk. De menukaart van menig restaurant vermeldt inderdaad buikspek. Met een knapperig korstje, of langzaam zacht gegaard in de oven. Jamie Oliver en Johnny Boer doen iets met buikspek en wie bij Google buikspek intikt, krijgt 115.000 hits.

Anderhalve dag na ons gesprek, overleed mijn oma, bijna 100 jaar oud. Ze vertrouwde erop dat ze naar de eeuwigheid ging. Ik hoop voor haar dat ze daar varkenspootjes, hoofdkaas en buikspek serveren. Zelf kies ik toch liever voor iets lichters.

Beheer
WP Admin