1957: Houten voerbakken voor kippen

Het was nog wel zoeken naar een optimale huisvesting. Drinkbakken, zoals links op de foto, waren vaak lage drinkemmers waar veel water uit gemorst werd. Dat maakte het strooisel eromheen vochtig. Omdat kippen op de rand gingen zitten, bevuilden ze het drinkwater ook. Helemaal achterin is een drinkemmer op een verhoging te zien. Dat zou het stro eromheen droger houden.

Tekst gaat verder onder de foto

Steentjes in voer als maagkiezel

Ook voeding was een puzzel. Nu de dieren niet meer buiten een deel van hun kostje opscharrelden, moest het voer anders van samenstelling zijn. Ook moesten er steentjes in zitten om als maagkiezel te dienen.

Speciale aandacht moest uitgaan naar jonge hennen zoals op de foto. Om te zorgen dat zij allemaal voldoende voer konden opnemen, moesten de voerbakken voldoende lang zijn. Een latjesrol bovenop verhinderde dat de dieren erop gingen zitten en zo het voer bevuilden. Het advies was ook om de voerbakken aan de onderkant breder uit te laten lopen. Dan stonden ze steviger en het scheelde morsen.

Het schoonmaken van dergelijke bakken was een flinke klus, al hoefde dat niet dagelijks. Voorlichters adviseerden namelijk bakken van minstens 10 centimeter diep zodat er een behoorlijke voorraad voer in kon.