‘Ze kan prima achteruitrijden met een aanhanger’

Bareld Kamst (53) en Anita Kip (50) verbouwen in Eeserveen (Drenthe) op 58 hectare zetmeelaardappelen, suikerbieten, brouwgerst en eigen pootgoed. Daarnaast verhuren ze 2CV’s via hun bedrijf Huureendjes, waarmee ze mensen een leuke dag op het platteland bezorgen.

Bareld

Anita is van het direct doen, ik ben meer van het ‘dat kan straks ook nog’. Zij is heel precies en ook degene die eraan denkt om iemand een kaartje te sturen. Ze doet daarnaast veel voor andere mensen. Soms vraag ik me af hoe ze het allemaal volhoudt, ze zit ook nog in allerlei besturen. Zelf vind ik het wel eens fijn om ’s avonds thuis te zijn.

We vullen elkaar aan, helpen elkaar en doen ook ons eigen ding. We vragen elkaar regelmatig: heb je nog hulp nodig? Toen ze nog een baan had, kookte ik vaker dan nu. Stofzuigen deed ik meer dan Anita, maar sinds we een stofzuigrobot hebben hoeft dat niet meer. Mijn werkkleding stop ik zelf in de wasmachine.

Bareld Kamst (53) en Anita Kip (50). – Foto: Ruud Ploeg

Anita werkte twintig jaar lang bij de overheid. Toen ze veertig werd, wilde ze wat voor zichzelf gaan doen. Ze reed zelf altijd al in een 2CV. Ik zei: zou je dat nou wel doen, je hebt een vaste baan, je hoeft er niet weg. Maar als Anita iets echt wil, dan lukt het haar ook. Ze zag weinig beren op de weg. Ik vond het moedig dat ze ging ondernemen. Ze zei: als je iets écht wilt, dan komt het goed. Zo is ze. Ze heeft vroeger naast haar werk ook voor docent wiskunde geleerd, daarvoor ging ze vier jaar lang twee avonden per week ’s avonds met de bus naar school.

Anita is technisch en handig. Staat er een eend stil langs de weg, dan kijkt ze onder de motorkap, sluit het stekkertje van de bobine weer aan en de auto loopt weer. Ik vind het knap dat ze dat soort dingen kan. We hebben ook wel eens samen een versnellingsbak vervangen. Dan beginnen we na de middag, en om vijf uur is het klaar en zijn er geen onderdelen overgebleven. Als ze met een aanhanger rijdt, hoeft niemand aan te bieden hem voor haar in te parkeren, dat kan ze prima zelf, ze rijdt op de spiegels achteruit.

Als ik tijd heb, ben ik er vaak bij met de groepen. Het contact met de mensen en het verhaal dat ik ze te vertellen heb, vind ik leuk. Ik hou wel van een praatje. Samen overleggen we ook veel. Als er een groep van twintig mensen komt die 21 auto’s bij zich hebben, dan bespreken we vooraf waar en hoe ze die in de berm kunnen parkeren, zodat ik er langs kan en mijn werk kan doen.

Anita en ik gaan er samen regelmatig tussenuit, we gaan niet alles uitstellen tot we 65-plus zijn. Ik heb dat echt moeten leren, want we gaan op maandag, terwijl alle boeren aan het werk zijn.

Anita

Bareld is derde generatie boer. Zelf kom ik uit een dorp. Ik vind de ruimte van de boerderij een luxe, we willen hier niet weg. Nu ik geen baan meer heb, help ik hem nog meer dan eerst. Ik rijd met de kipper bij de oogst van graan, bieten en aardappelen en spit in het voorjaar het aardappelland. Ik help Bareld en hij helpt mij.

Als de auto’s terug zijn van een rit, maken we ze gelijk schoon en poetsen we ze samen. Bareld helpt met de huishouding, maar ik heb meer tijd dus doe ik in huis het meeste. Ik ben dus ook degene die kookt.

Bareld interesseert zich voor veel dingen en hij is zorgzaam. Als we eens kissebissen, gaat het om iets kleins. Ik had een goede werkgever waar ik 32 uur per week in de automatisering werkte. Als Bareld ging aardappelrooien, nam ik vrij om te helpen.

Tien jaar geleden startte ik mijn eigen bedrijf. Ik dacht: wat hebben we te verliezen? Desnoods eten we een tijdje brood zonder beleg. Mijn collega’s vroegen zich af of ik het wel moest doen, maar ik vind het fijn om eigen baas te zijn en mijn eigen agenda te bepalen. Het eerste jaar heb ik veel werk gemaakt van het leggen van contacten. Ik begon met vier 2CV‘s, waaronder mijn eigen. Wij zijn nu tien jaar bezig. De acht eenden die we nu hebben, gaan mooi gepoetst de winterstalling in.

Mijn doel is mensen de mooie omgeving laten zien; ze weten niet half hoe mooi hun achtertuin is. Ik vind het leuk om gastvrij te zijn en maak er werk van om mooie routes voor ze uit te zetten.

Ik ben best handig en technisch. Bij een eend rammelt wel eens wat en het vereist prutswerk om het op te lossen. Ik doe dat zelf. Mankeert er iets groters aan, dan stel ik de diagnose en repareert Bareld het. Wij reden samen ook motor, ik had een chopper. Ik zette de routes uit en zorgde ervoor dat alles klaarstond, zodat hij nog even kon doorwerken en zo van de trekker op de motor kon stappen.

Ik vind het belangrijk om niet alleen maar aan het werk te zijn. Als de gasten weg zijn, gaan wij zelf een paar dagen met de camper weg. Dus meestal hebben we vanaf maandag weekend. Het is een kwestie van goed plannen. 150 kilometer rijden, een kopje koffie met een gebakje op het terras; voor je gevoel ben je een week weg. We hebben al heel wat van Nederland gezien.