Aardappelen telen, zo doen onze Duitse buren het

Even de Duitse kerngegevens op een rij:

• Duitsland kent zo’n 16.000 hectare pootgoed, 53.000 hectare zetmeelteelt en 168.000 hectare consumptieaardappelen die 50/50 zijn verdeeld qua aardappelen voor verse consumptie en aardappelen voor de verwerkende industrie (chips, friet, aardappelproducten);
• In het oostelijke deel van het land is de beschikbaarheid van water voor beregening geen vanzelfsprekendheid;
• In het noordwesten van het land is de kwaliteit van de aardappelen beter en zijn de opbrengsten hoger;
• In het oosten van het land zijn de bedrijven over het algemeen veel groter, waardoor aardappelen lastiger inpasbaar zijn in het bouwplan (arbeidsintensief). Daardoor maken aardappelen steeds meer plaats voor graan en koolzaad.

Bodemschimmels? Ook in Duitsland een probleem.

Nagenoeg alle telers hebben eigen machines voor het planten van aardappelen. Zij beschikken veelal ook over apparatuur op de pootmachine voor de toediening van middelen tegen bodemschimmels. Een derde kiest voor toediening in de plantvoor (grondbehandeling), twee derde voor het behandelen van de knollen tijdens het poten (knolbehandeling op de pootmachine). Een enkeling kiest voor een knolbehandeling op de rollentafel in de schuur.

Rijenbehandeling met gekeurd materieel

Een behandeling bij het poten tegen bijvoorbeeld Rhizoctonia, zilverschurft en zwarte spikkel wordt in Duitsland vrij algemeen toegepast. De apparatuur die hiervoor gebruikt wordt, moet gekeurd zijn. Voor een echte rijenbehandeling (toepassing in de plantvoor) geldt dit al heel lang. Sinds enkele jaren moet echter ook de apparatuur op de plantmachine (behandelen van de vallende knollen voordat deze in de voor ligt) ‘Spritzen Tuff’-gekeurd zijn. Vanwege deze laatste verplichting schakelen steeds meer telers over op een echte rijenbehandeling zoals we die ook in Nederland kennen (spuiten van het middel in de voor).

Aandacht voor knolkwaliteit

Met name in de pootgoed- en consumptieteelt is er veel aandacht voor knolkwaliteit. Daarbij gaat het vooral om Rhizoctiona, zwarte spikkel (colletotrichum) en zilverschurft. Vrij algemeen wordt Amistar ingezet om de exportkwaliteit van pootaardappelen en de kwaliteit van tafelaardappelen te bewaken. Amistar geeft minder misvormde knollen en meer zetmeel (hogere kwaliteit van de aardappelen). Dat is een voordeel bij de verwerking tot bijvoorbeeld frites. Doordat deze toepassing ook de schilkwaliteit van de aardappelen verbetert, wordt het ook veel toegepast in de teelt van Rhizoctonia-gevoelige tafelaardappelrassen.

Toepassing in de plantvoor

Gemiddeld genomen kiest ongeveer 50% van de Duitse pootgoedtelers voor een toepassing in de plantvoor. In het noorden van het land – waar de wat meer professionele telers zitten – is dit hoger, terwijl het oosten en zuiden lager ligt. In deze toepassing wordt Amistar het meeste gebruikt en vaak gecombineerd met een insecticide (neonicotinoïde). Hiermee wordt de kans op een vroege luisaantasting (virusoverdracht in pootgoed) gereduceerd.

Ook in Nederland is het algemeen gangbaar door aan de Amistar vaak Actara toe te voegen. Naast pootgoed wordt Amistar ook gebruikt in de consumptieteelt, wat overigens ook in Nederland gebeurt, onder andere in de teelt van tafelaardappelen.

Zetmeeltelers gebruiken in Duitsland nauwelijks Amistar. In Nederland is dat anders. Daar vindt deze toepassing steeds meer ingang. Maar dan wel vaak in een iets lagere dosering, omdat alleen een meeropbrengst wordt nagestreefd en er bij de teelt van zetmeelaardappelen niet zozeer wordt gekeken naar de Rhizoctonia-bestrijding of schilkwaliteit.