‘Nederland blijft afhankelijk van soja-import’

De Nederlandse veehouderij blijft nog ten minste 10 jaar afhankelijk van importen van soja uit Zuid-Amerika. Dat schrijft ABN Amro in een rapport “De eiwit challenge”. Het verbouwen mogelijke alternatieven zoals bonen en erwten is volgens de bank nog onvoldoende rond te rekenen.

Eiwit is een essentieel element van veevoer, stellen de rapporteurs vast. Het overgrote deel van de eiwitten in veevoer zijn afkomstig van soja die wordt geïmporteerd uit Brazilië en Argentinië. Tussen 2008 en 2013 daalde de import van soja met 25%, maar ze blijft enorm.

Nadelen import soja

De import van soja heeft bepaalde nadelen. Het maakt de Europese veehouderij afhankelijk van eventuele misoogsten in Zuid-Amerika. Ook neemt China een steeds groter beslag op de sojaproductie in Zuid-Amerika, wat kan leiden tot prijsschokken.

ABN noemt vier mogelijke alternatieven voor Zuid-Amerikaanse soja. Om te beginnen kan het eiwitgehalte in bestaande gewassen worden verhoogd. Tevens kan meer gebruik gemaakt worden van eiwit uit zonnepitten, raapzaad, tarwe en mais. Daarnaast kan in Europa meer soja, erwten, bonen en gras geteeld worden, of zelfs “nieuwe” producten als eendenkroos, algen, wier en insecten.

Innovatie

Op dit moment worden op 3% van het landbouwareaal in Europa eiwitrijke gewassen geteeld. ABN Amro verwacht dat door innovatie van verwerkingsprocessen maar vooral de veredeling van eiwitrijke gewassen het aantal alternatieven voor importsoja toeneemt. Volledige vervanging is volgens de bankvorsers niet uitgesloten, maar in elk geval de komende 10 jaar niet realistisch.

Tijdrovend

Het kost tijd bijvoorbeeld Europese soja en erwten te veredelen tot het niveau dat het economisch interessant wordt deze gewassen te telen. Voor de productie van bijvoorbeeld restproducten uit oliewinning uit raapzaad en zonnepitten is innovatie nodig. Beide teelten zijn eiwitrijk en economisch aantrekkelijk, maar de verwerking moet beter zodat eiwitgehalte en verteerbaarheid toenemen.

Voor de commerciële teelt van eendenkroos, algen en wieren is dan weer betere drogingstechnologie nodig, wat nog jaren kan duren, of alternatieven voor de wijze waarop vee wordt gevoerd.