Tien EU-landen steunen bietentelers

Brussel – Tien lidstaten geven voor totaal €176 miljoen aan gekoppelde steun aan de bietentelers. De steun varieert van €67 tot €600 per hectare. Polen geeft de meeste steun, namelijk €80 miljoen.

De Poolse overheid vreest de concurrentie van de efficiënte suikerproducenten in Nederland, Duitsland en Frankrijk, ondanks de lagere kosten voor arbeid en grond in Polen. Het land telt tientallen suikerfabrieken, waarvan een deel eigendom is van de overheid. Polen heeft een suikerquotum van 1,4 miljoen ton suiker. Ter vergelijking: Nederland heeft een suikerquotum van 805.000 ton, dat in twee fabrieken wordt geproduceerd.

Steun tien lidstaten

Lidstaten mogen maximaal 10 procent van hun budget uit het gemeenschappelijke landbouwbeleid besteden aan gekoppelde steun. Diverse lidstaten subsidiëren daarmee bepaalde teelten. Frankrijk steunt de teelt van eiwithoudende gewassen. Denemarken geeft extra geld aan de teelt van zetmeelaardappelen. De EU telt negentien lidstaten die bieten telen. Tien lidstaten gebruiken de mogelijkheid om via gekoppelde steun de bietentelers te subsidiëren. Daarmee is een areaal gemoeid van 497.200 hectare. Dat is ongeveer een derde van het bietenareaal in de EU en een kwart van de bietenproductie. In de lidstaten die de bietenteelt steunen, is de teelt minder efficiënt dan gemiddeld in de EU. De gemiddelde steun in die tien lidstaten komt op €354 per hectare bieten, met een spreiding van €67 tot €600 per hectare.

Oneerlijke concurrentie

Door de steun aan de telers kunnen suikerproducenten de bieten goedkoper inkopen. De betreffende lidstaten zijn Estland, Finland, Griekenland, Hongarije, Italië, Kroatië, Polen, Roemenië, Slowakije en Tsjechië. Diverse lidstaten zijn tegen deze gekoppelde steun. Ze vinden het oneerlijke concurrentie. Bovendien wordt een onrendabele suikerindustrie in stand gehouden met geld uit Brussel. Daar komt bij dat bijvoorbeeld Duitsland al een flat rate heeft ingevoerd en geen gekoppelde steun meer kent. Nederland heeft een overgangsregeling. Een deel van de hectaretoeslagen is nog gebaseerd op historische rechten. Tot 2019 wordt dat afgebouwd naar een nationale flat rate (een vast bedrag per hectare).