10.000 hectare bieten extra voor chemie

Wageningen – De Nederlandse bietentelers (en mais- en aardappeltelers) kunnen profiteren van de toenemende vraag naar suikers voor de chemische industrie. Dat stelt Wageningen Universiteit en Researchcentrum.

De teelt van suikerbieten kan aantrekkelijk zijn en blijven, zeggen de onderzoekers. Op basis van modelberekeningen schat Wageningen UR dat het areaal suikerbieten met 10 procent kan toenemen in Europa en met 14 procent (10.000 hectare)  in Nederland.

De Wageningse onderzoekers zeggen dat Nederlandse boeren top-suikerproducenten zijn: “Niet alleen verbouwen ze veel suikergewassen, ook weten ze hieruit zeer hoge opbrengsten per hectare te realiseren.”

Bij het wegvallen van het suikerquotum in 2017 is een heroriëntatie nodig voor de Nederlandse bietentelers en de suikerindustrie. Dat suikers een belangrijke grondstof voor veevoer en voedsel vormen is algemeen bekend. Maar de toepassing van suikers voor de productie van verschillende chemicaliën en plastics is minder bekend. Volgens de onderzoekers  kan met slimme bioraffinage – waarbij alle waardevolle elementen uit een gewas tot waarde worden gebracht – voorkomen worden dat er concurrentie ontstaat tussen de voedsel- en voerproductie en de productie ten behoeve industriële chemische processen.

De universiteit heeft een aantal voorbeelden verder uitgewerkt. Als de Nederlandse chemie in 2030 een kwart van de petrochemische grondstoffen heeft vervangen door hernieuwbare grondstoffen, zal op jaarbasis 3 tot 9 miljoen ton  aan suiker- of zetmeelrijke droge massa nodig zijn of 5 tot 13 miljoen ton aan droge lignocellulose biomassa (vooral afkomstig uit stro). De Nederlandse landbouw zou een deel van  het stro zeker kunnen inzetten voor de chemie. Voor suiker- en zetmeelrijke biomassa is dat lastiger, zeggen de onderzoekers, waarbij ze aantekenen dat Nederland een land is met een relatief grote chemische industrie. Op Europese schaal is de gewasproductie ten opzichte van de vraag vanuit de chemie meer in evenwicht.