Telers maken afspraak over spuitvrije zone

Hardenberg – Gemeente Hardenberg, leliebollentelers en kritische omwoners hebben afspraken gemaakt over het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen. In het convenant dat ze hebben ondertekend staat onder meer dat er een spuitvrije zone wordt ingesteld. Dit moet de onrust onder de inwoners van Hardenberg rond gewasbeschermingsmiddelen wegnemen.

Het convenant is ondertekend door de gemeente Hardenberg, LTO Noord, de Koninklijke Algemeene Vereeniging voor Bloembollencultuur (KAVB), individuele bollentelers en de Werkgroep Bollenteelt Hardenberg, de Hardenbergse variant van de stichting Bollenboos. De telers beloven onder meer een spuitvrije zone van 5 meter in te stellen rondom ‘gevoelige objecten’, plaatsen waar mensen zich ophouden, zoals woonpercelen, scholen en verzorgingstehuizen, campings en sportparken.

Een groot deel van de regels in dit convenant zijn afkomstig uit het gedragsadvies voor telers van LTO en de KAVB. Zo wordt gesproken over een transparante bedrijfsvoering, goede communicatie richting omwonenden en de naleving van regels rondom grondontsmetting en gewasbescherming. Ook staat erin vermeld dat kapotgereden bermen door de boeren worden hersteld.

Eerder dit jaar werd op advies van de Gezondheidsraad besloten een grootschalig onderzoek in te stellen naar de mogelijke negatieve gevolgen van gewasbeschermingsmiddelen voor omwonenden. Omdat de uitkomst van dit onderzoek nog jaren op zich kan laten wachten, adviseerde de Gezondheidsraad tot die tijd passende maatregelen te nemen.

In Hardenberg, waar tien leliebollentelers actief zijn, werd vorig jaar al bijna een spuitvrije zone van 50 meter in het bestemmingsplan buitengebied opgenomen, maar een sterke lobby van de telers wist dit ternauwernood te voorkomen. Daarbij werd wel de toezegging gedaan om met de omwonenden in gesprek te gaan. Dit heeft uiteindelijk geleid tot dit convenant, dat een geldigheidsduur heeft van twee jaar.

,,Onbekend maakt onbemind”, zegt teler Marcel Markhorst. ,,Dit maakt de omwonenden duidelijk wat we doen en hoe het gebeurt.” Van de tien bedrijven is er één die het convenant weigert te ondertekenen, de familie Kelder uit Radewijk. Henk Kelder zegt niet bij de eerste telers in Nederland te willen horen die op gemeentelijk niveau afspraken maakt. ,,Als je je aan de landelijke regels houdt, doe je het als teler netjes.” Bovendien vindt hij het convenant te ver gaan, zoals het herstellen van kapotgereden bermen. ,,Het lijkt wel alsof we misdadigers zijn. Dit geldt toch ook voor andere boeren?” Opmerkelijk is dat Annie Kelder naast bollenteler ook raadslid is voor een lokale partij.

Over handhaving en sancties wordt in het convenant niet gesproken. ,,Ik kan het convenant wel ondertekenen en vervolgens op dezelfde voet verder gaan, maar zo steek ik niet in elkaar”, zegt Kelder.

Na het eerste jaar en het tweede jaar wordt gezamenlijk geëvalueerd.