Laatste spruiten van dit seizoen van het land

Samen met zijn vrouw en zoon Raymond vormt Piet Sonneveld (links) de maatschap. Het akkerbouwbedrijf teelt naast hoofdzakelijk reguliere akkerbouwgewassen 40 hectare spruiten.

De plukker staat op rupsen en kan daarom onder bijna alle omstandigheden worden ingezet. De rupsen laten in het veld nauwelijks insporing achter. Op de kopakker is dat onder natte omstandigheden weleens anders.

De kistjes met gesorteerde spruiten worden op pallets in de koeling gezet. De temperatuur is hier 1 tot 2 graden. Dagelijks wordt geleverd zodat de spruiten hooguit 2 dagen na de oogst in de winkelschappen liggen.

De spruitenoogst van dit seizoen is grotendeels achter de rug. Veel telers hebben gebruik gemaakt van de goede prijs en zijn al klaar met hun oogst. Maatschap Sonneveld in Dreischor (Zeeland) oogstte 16 maart hun laatste spruiten. - Foto's: Anton Dingemanse

Een beeld van spruiten die de optische sorteerder eruit haalt. Dat zijn verkleuringen van zwart, bruin, geel en wit. Misvormingen worden niet gedetecteerd, maar worden nog met de hand uit gelezen. De spruit onderin de foto met nog een stukje stengel is alleen gedetecteerd vanwege het gele blaadje.

Op het scherm van de sorteerder is te zien hoe hoog het uitvalpercentage is en wat de oorzaak hiervan is. Alle afwijkingen worden per kleur weer gegeven. Tot nog toe blijkt de uitval op kleur erg mee te vallen, ongeveer 1%, te zien aan de groene balk bovenin. De lengte van deze balk geeft het percentage niet gedetecteerde spruiten aan.

Uiteindelijk komt er een mooi product in de kist. De spruiten vinden via groothandel en groentezaken hun weg naar de consument.

Met een slakkengangetje kruipt de Tumoba-plukker over het land. Het tempo van de plukker wordt bepaald door de snelheid waarmee de spruiten van de stengel worden gescheiden en dat moet uiteraard met zo min mogelijk schade aan de spruiten gebeuren.

In de leeskamer worden met name de spruiten met afwijkende vorm en beschadigingen uitgelezen.

De afwijkende spruiten worden op het moment dat ze vallen met een luchtstoot uit hun baan geblazen door de blaaspijpjes van blaasunit onderin de foto. De niet gedetecteerde spruiten vallen op de transportband richting leeskamer.

Dit is het beeld dat de deteciecamera heeft gemaakt. Zodra een miskleur wordt gedetecteerd, gaat de informatie naar de computer. Die berekent aan de hand van detectieplaats en doorloopsnelheid het moment van verwijderen.

De spruiten komen op een baan die bestaat uit geribde rollen. Die zorgen ervoor dat de spruiten als het ware in een geul liggen. Hierdoor worden de afzonderlijke spruiten in een rechte lijn onder de detectiecamera's door getransporteerd. Hiervan zijn er drie opgesteld die elk hun deel van de rollenbaan detecteren.

De grote maat 30-40 millimeter voor de buitenlandse markt wordt daarentegen eerst optisch gesorteerd. In deze Tumoba-sorteerder worden de spruiten met afwijkende kleur ertussenuit gehaald.

Op het bedrijf worden de spruiten eerst op maat gesorteerd om daarna gelezen en gekist te worden in kistjes van 20 kilo. De kleine maat, in dit geval 21-25 millimeter, voor de Nederlandse markt wordt meteen vanuit de bunker met de hand gelezen.