AkkerbouwOpinie

Luizen bestrijden hoeft niet altijd chemisch

Luizen tellen bespaart de teler enkele tientjes per hectare per jaar aan gewasbeschermingsmiddel..Het is niet niet zozeer een financieel voordeel maar meer een imagovoordeel.

Luisbestrijding in graan en consumptieaardappelen is vaak overbodig, blijkt uit het project Functionele Agribiodiversiteit. Tussen 2004 en 2014 is in het Zuidwesten gekeken naar het effect van natuurstroken en akkerranden op de aanwezigheid van natuurlijke vijanden van luizen. Hoe groter die populatie, hoe groter de druk op de luizen.

Overbodige bespuitingen achterwege laten

Een conclusie is dat door luizen en vijanden tellen enkele tientjes per hectare per jaar zijn te sparen, doordat overbodige bespuitingen achterwege kunnen blijven. Dat is mooi, maar tegenover dit financiële voordeel staat ook wel wat. Namelijk dat je als teler wel verschillende keren het veld in moet om luizen en eventueel roofvijanden te tellen. En liefst leveren de tellingen dan een ondubbelzinnig ‘ja, wel spuiten’, of ‘nee, niet nodig’ op. ­Zekerheid over een besparing van enkele tientjes is één ding, onzekerheid over misschien forse zuigschade is een ander. Onder het motto ‘baat het niet, het schaadt ook niet’ is in veel gevallen de keuze voor spuiten tegen luizen bij de geringste twijfel een begrijpelijke keuze. In elk geval uit bedrijfseconomisch perspectief.

Gebruik van middelen staat onder druk van publieke opinie

Maar er is iets wat ervoor pleit wél intensief te tellen en daarvan de spuitbeslissing te laten afhangen: het gebruik van insecticiden staat onder druk van de publieke opinie. Tegen die achtergrond is het verstandig de beslissing om wel of niet de luis chemisch aan te pakken te nemen ná een degelijke insecteninventarisatie in de eigen percelen.

Teler moet werken aan goed imago

Behalve dat dit een milieuvoordeel oplevert – elke bespuiting minder is meegenomen – is het hanteren van schadedrempels bij de gewasbescherming ook meer dan een bedrijfseconomische kwestie. Secuur met middelen omgaan is ook een zaak van werken aan het goede imago, aan de licence to produce. Iedere akkerbouwer moet de kritische burger een goed verhaal kunnen vertellen. Natuurstroken en het benutten van natuurlijke vijanden passen in zo’n verhaal.

Beheer
WP Admin